Destruction, supports: Final Breath, Suicidal Angels, Legion Of The Damned – 20/02/2020 – TRAX, Roeselare.

Onder de noemer “Thrash Alliance 2020′ trekt Destruction op dit ogenblik doorheen Europa. Drie bands krijgen de eer en het genoegen om mee de hort op te gaan: Final Breath, Suicidal Angels en Legion Of The Damned. Dat de ene avond de andere niet is bewijzen volgende cijfers. Op dinsdag 18 februari zorgde deze package voor een nagenoeg uitverkochte 013 te Tilburg (3000 toeschouwers). Twee dagen later, donderdag 20 februari dus, moet hetzelfde viertal het stellen met een kleine tweehonderd toeschouwers in TRAX te Roeselare. Maar, zoals vaak, de afwezigen hadden ongelijk.

We weten het ook wel: een donderdag is nu niet bepaald dé dag om, na een zware werkdag, een concert mee te pikken, daar er, normaal gezien, ook op vrijdag moet gewerkt worden. Het Duitse Final Breath mocht dan ook nog vrij vroeg aantreden (19u00). Terwijl het publiek eigenlijk nog op zich liet wachten, zorgde dit vijftal voor een knap opgebouwde set thrash metal die zowat een bloemlezing presenteerde van hun carrière. Zo passeerde o.a. een knappe versie van ‘Let me Be Your Tank’ (titelnummer van het derde full-album van de heren uit 2004) de revue. Ook nummers uit het meest recente album werden vol passie en energie de zaal ingeslingerd. Afsluiten deden de heren met een heel gedreven en energieke versie ‘To Live And To Die’ uit ‘Mind Explosion’ (2002).

Terwijl het publiek rustig binnen sijpelde tijdens de set van de eerste band, was de opkomst toch al “redelijk” te noemen toen het Griekse Suicidal Angels aan hun set begon. Terwijl de set van Final Breath goed en krachtig was, was de set van Suicidal Angels een stuk bruisender en energieker. Het tempo, én het niveau, lagen een stuk hoger en dat zorgde ervoor dat de handen al eens vlugger en automatischer op elkaar gingen. O.a. de titeltrack van het meest recente album, ‘Years Of Agression’, werd snoeihard, gedreven en energiek op het publiek losgelaten. Verder noteerde ik ook heel knappe versies van ‘Bloodbath’ (titelnummer van het vierde album uit 2012) en het schitterend gebrachte ‘Front Gate’ dat vol overgave en met pakken energie de zaal in werd gestuurd. Kortom, Suicidal Angels speelde een of meerdere niveaus hoger dan de opener.

Ook het Nederlandse Legion Of The Damned zette zijn beste beentje voor en hun mix van death metal en thrash metal werd dan ook uitstekend ontvangen. De focus lag bij dit Nederlandse vijftal vooral op het meest recente album ‘Slaves Of The Shadow Realm’ (Napalm Records, 2019), maar ook “oudjes” als ‘Legion Of The Damned’ (uit het eerste full-album ‘Malevolent Rapture’ (2006)) werden niet vergeten en die zorgden voor een extra dosis adrenaline bij het publiek. We moeten dan ook eerlijk toegeven dat we een heel krachtdadige en energiek set van Legion Of The Damned hebben gekregen.

Maar dat alles in het teken stond van het Duitse Destruction was van zodra de eerste noten van hun set weer klonken volledig duidelijk. Als we, als we voetbaltermen mogen gebruiken, Final Breath in klasse 1A (de hoogste Belgische reeks in het voetbal) onderbrengen, dan mogen we zowel Suicidal Angels als Legion Of The Damned in de “Euroleague” onderbrengen. Destruction speelt dan ongetwijfeld in de “Champions League’. Van zodra de band van start gaat, voel je de kracht en de energie de zaal in rollen. Van zodra frontman, bassist, vocalist Schmier het echte startschot geeft, zit je gebeiteld voor een energieke en gedreven set thrash metal die zijn oorsprong kent in 1982. Ook gitarist Mike beleeft er duidelijk nog plezier aan en met “nieuwe” krachten Randy Black (drums) en Damir Eskić (gitaar) heeft de band een extra injectie gekregen. Vooral die laatste laat zich veelvuldig gelden zonder dat “opperhoofd” Schmier zich in een hoekje laat drummen. Je voelt het gewoon: Destruction is “zijn” band. Dat er een aantal nummers uit het meeste recente album ‘Born To Perish’ in de setlist zaten, mag geen verwondering wekken: het is immers een schitterend album geworden. Zo opende het viertal met het titelnummer en kregen we later o.a. nog ‘Rotten’ en ‘Betrayal’ uit dat album te horen. Maar ook ‘Tormentor’ (uit het allereerste album van Destruction, ‘Infernal Overkill'(1985)) of ‘Nailed To The Cross’ (uit ‘The Antichrist’ (2001)) of ‘Mad Butcher’ (uit de gelijknamige ep uit 1987) kwamen aan bod. Dit om maar aan te geven dat de band ook mooi grasduinde in hun uitgebreide catalogus.

Het was dan ook heel logisch dat je niets dan gelukkige gezichten zag na afloop van de doortocht van deze “Thrash Alliance 2020”. Final Breath was een goede opwarmer, Suicidal Angels en Legion Of The Damned konden eventueel van plaats wisselen (hangt er van af van welke band je het “meest” fan bent) en Destruction zette een set neer om “u” tegen te zeggen. Had ik al gezegd dat de afwezigen ongelijk hadden?

Met dank aan Leoni Dowidat (Nuclear Blast).

Tekst en foto’s: Luc Ghyselen.