Apokryphon is een nieuw project van Zorgh, de bassiste bij het Zwitserse atmospheric black metal / ambient gezelschap Darkspace. Voor dit project kiest de artieste voor de naam Ophis en laat ze enkel de vocalen over aan ene Djinn. ‘Subterra’ is het debuut voor Apokryphon en telt acht nummers die je in het vakje atmospheric black metal mag opbergen. Op tekstueel vlak gaat Ophis het dit keer zoeken in de zogenaamde apocriefen, aloude geschriften uit de eerste eeuwen van de Christelijke jaartelling en die een verborgen of geheim karakter hebben over de Christelijke leer en zijn opvattingen. Hoe dit dan vorm gegeven wordt op ‘Subterra’? Opener ‘Evangelion Of The Serpent’ is al meteen een goed test om te zien of je het album al dan niet zal weten te waarderen. Iets meer dan twaalf minuten lang wordt je ondergedompeld in de sound van Apokryphon die zich langzaam voor je ontrolt. Atmosferische klanken mogen openen en je waant je in het nabije oosten met beklijvende mysterieuze klanken die ongeveer de helft van het nummer opeisen. Daarna komt kracht en extra dreiging aanzwellen om uiteindelijk open te barsten in een furieuze black metal toestand waar de dreigende vocalen van Djinn een overtuigende rol spelen in een wervelend uptempo geheel. Je beseft maar achteraf dat er reeds meer dan twaalf minuten voorbij zijn. De rustgevende, atmosferische studieronde van ‘The Naasene Psalm’ is maar van korte duur en het donkere en dreigende black metal geweld neemt al vlug de bovenhand. ‘Sand Ghosts’ beukt zelfs al meteen de deur naar black metal geweld open met erg beklijvende en dreigende vocalen die nog worden opgebouwd tijdens het nummer zelf. Voor ‘The Great Ignorance’ maakt Ophis weer gebruik van atmosferische elementen, maar die scheppen dan wel een erg onbehagelijk gevoel met pakken dreiging in een koude en duistere omgeving: de rillingen lopen je over de rug terwijl het gevaar van alle kanten kan komen. Opnieuw zijn het klanken uit het Midden-Oosten die voor het intens beklijvende gevoel zorgen met dreigende, aanzwellende vocalen die op de achtergrond voor extra dreiging zorgen. Apokryphon weet zo een heel intense en beklemmende sfeer op te wekken. ‘Anthropos’ gaat nog een tijdje op die ingeslagen weg verder tot agressieve riffs de beklemming doorbreken middels kracht en dreiging. Van zodra de vocalen de donkere en dreigende vocalen hun opwachting maken helt de schaal terug door naar pure black metal. Dat geweld werd dan heel plots abrupt afgebroken en rust en kalmte daalt over je neer. Het begin van ‘Nag Hammadi’ is opnieuw atmosferisch, dat toch al vrij vlug aan extra kracht en tempo wint en zo minder fascinerend overkomt dan de andere nummers wegens een opbouw dat we meer kennen en meer gebruikt wordt in wat we atmospheric black metal noemen. Eigenzinnige beklijvende klanken en gesproken tekst vormen de basis voor ‘Taxidermia’ die ervoor zorgen dat een onheilspellende koude duisternis over je heen valt. Je kijkt continu over je schouder heen om te zien over er iets of iemand achter je rug staat die voor de koude rillingen die over je rug lopen zorgt. Rond halfweg het nummer zwellen kracht en dreiging en ontaardt dit in stukken donker black metal geweld. Opnieuw een heel intens en beklijvend nummer. En dan is er nog het afsluitende, instrumental ‘Subterra’ dat opnieuw opent met atmosferische klanken en accenten uit Midden-Oosterse muziek die toch al vlug stevig weerwerk krijgen van drums en krachtige riffs. Het uptempo ritme zorgt ervoor dat je nog eens je nekwervels kunt gaan testen. Om dan plots halt te houden en je achter te laten in een duistere stilte. Na het beluisteren van deze ‘Subterra’ blijven we achter met een ongemakkelijk gevoel. We hadden eerlijk gezegd niet zo’n beklijvende en intense trip verwacht, maar Apokryphon heeft ons dus in positieve zin enorm verrast met dit debuut. De mix tussen het atmosferische en de black metal erupties is hier wel heel dik in orde en zorgt voor heel intense gewaarwordingen die een beklijvend gevoel opwekken van onheil, angst en koude duisternis.

Luc Ghyselen (95)

Avantgarde Music

Tracklist: 1. Evangelion Serpent 2. The Naasene Psalm 3. Sand Ghosts 4. The Great Ignorance 5. Anthropos 6. Nag Hammadi 7. Taxidermia 8. Subterra