Als tiener leerde Albert Cummings een vijfsnarige banjo te bespelen omdat zijn handen te klein waren om zijn vaders gitaar te gebruiken. Vandaar ook zijn liefde voor country en bluegrass. Maar toen hij in 1987 voor het eerst Stevie Ray Vaughan tijdens een concert aan het werk zag, wist hij wat hij wilde: blues / rock. In 2000 was er zijn eerste album: ‘The Long Way’. Er volgden intussen nog zes studio-albums zodat deze ‘Believe’ nummer acht in het rijtje is geworden. ‘Believe’ telt elf tracks die voor een mix van blues, soul, country en rock zorgen. Openen doet hij hier met Sam And Dave’s soulklassieker ‘Hold on’. Je krijgt er een soulvolle versie van, vooral dankzij achtergrondkoortjes en blazerssectie, die toch meer bluesgericht is dan de klassieke versie. ‘Do What Mama Says’ is duidelijk meer bluesgericht, al blijft een soulvolle ondertoon weerklinken. Met ‘Red Rooster’ krijg je pure blues te horen met heel knap gitaarspel. Meteen een goede versie van deze “klassieker”. ‘Queen Of Mean’ is een vlotter nummer op gebied van tempo met accenten van de blazerssectie, maar ook van piano. Het gitaarspel is duidelijk weer top. Van Morrison’s ‘Crazy Love’ is een ballade, een echte “tegelplakker” die veel te zeemzoet is om me onder de indruk te brengen. Met ‘Get Out Of Here’ krijg je wat meer tempo al blijft het allemaal rustig met opnieuw heel knap gitaarspel en een rustige, verhalende tekst die je ook kan ontdekken in een heel pak country nummers. Zijn versie van ‘My Babe’ staat mijlen ver van de originele interpretatie van Little Walter. Ik mis de harmonica, al probeert Albert die vakkundig weg te spoelen met mooie gitaarklanken. Met ‘It’s All Good’ krijgen we een up tempo bluesy rockende song met vocale lijnen die opnieuw doen denken aan country muziek, terwijl ‘Going My Way’ een aangenaam rockende bluessong is geworden, maar een die niets toevoegt aan het (sub)genre. ‘Call Me Crazy’ is een bluesy rock nummer waar wel wat kracht van uit en meteen het stevigste nummer op dit album is geworden dankzij de meer fervent rockende gitaarklanken. De versie van Freddie King’s ‘Me And My Guitar’, waarmee het album afsluit, komt daar dicht bij. Met ‘Believe’ zorgt Albert Cummings voor een aangenaam bluesalbum dat mooi tussen de lijntjes van het genre kleurt. Zonder echte dieptepunten, al hoeft ‘Crazy Love’ voor mij alvast niet, maar ook zonder echte uitschieters. Een “must have” is deze ‘Believe’ alvast niet geworden, maar wel een mooie aanvulling op de discografie van Albert Cummings.
Luc Ghyselen (75)
Provogue / Mascot Label Group PRD 76071
Tracklist: 1. Hold On 2. Do What Mama Says 3. Red Rooster 4. Queen Of Mean 5. Crazy Love 6. Get Out Of Here 7. My Babe 8. It’s All Good 9. Going My Way 10. Call Me Crazy 11. Me And My Guitar