‘Immoto’, het derde full-album van het Italiaanse Nero Di Marte, slaat hier ten huize je dienaar in als een bom! Meteen willen we dan meer gaan weten over dit gezelschap. Op het wereldwijde web is het meestal niet zo moeilijk om het een en ander te gaan ontdekken. We keren terug in de tijd en gaan naar 2007 in het Italiaanse Bologna waar een viertal een band opstart die zich muzikaal uitdrukt aan de hand van progressive death metal. Murder Therapy’ is de naam, maar na een demo, twee ep’s en een nochtans fel bejubeld full-album, ‘Symmetry Of Delirium’ (2009) houdt de band het in 2012 voor bekeken. Nee, toch niet, de heren wijzigden hun naam tot Nero Di Marte en zorgden ondertussen voor een split met Void Of Sleep (‘MMXIV’ (2014)) en twee full-albums (‘Nero Di Marte’ (2013) en ‘Derivae’ (2014)). Nu slaat het viertal – Andrea Burgio (bass), Francesco D’Adamo (gitaar), Sean Worrell (vocals, gitaar) en Giulio Galati (drums) – die laatste vervangt sinds 2017 originele drummer Marco Bolognini – terug keihard toe, in een stijl die ondertussen geëvolueerd is naar een mix van progressive death metal en post metal, met deze ‘Immoto’. De zeven zorgvuldig opgebouwd en complex uitgewerkte tracks zijn samen goed voor zo’n zevenenzestig minuten intens en beklijvend luisterplezier. Beklijvende maar kalme en rustgevende fragmenten worden op sublieme wijze afgewisseld met intense uitspattingen death metal. Ondertussen wordt op gebied van tempo, ritme, kracht en gevoel gespeeld dat het een lieve lust is, maar telkens opnieuw wordt je meegevoerd in een betoverende muzikale wereld die het viertal uittekent. Een track eruit halen om volledig te gaan bespreken doen we niet daar elk nummer een te complexe opbouw kent. Een track eruit halen als de beste van het zevental doen we ook al niet, daar we de ene dag kiezen voor opener ‘Sisyphos’, de andere dag voor het titelnummer en nog een andere dag voor de korte, maar heel krachtige afsluiter ‘La Fuga’. Je hebt het ondertussen volledig begrepen: ‘Immoto’ van Nero Di Marte is een kwalitatief hoogstaand album waar wij maar niet genoeg van krijgen. Bij elke nieuwe luisterbeurt lijken we nog steeds accenten te ontdekken die ons de vorige keer niet waren opgevallen. Het is misschien nog veel te vroeg om reeds over hét album van 2020 te spreken, maar dat ‘Immoto’ van Nero Di Marte heel hoog zal eindigen in ons eindejaarslijstje staat nu al als een paal boven water.

Luc Ghyselen (95)

Season Of Mist SOM 536

Tracklist: 1. Sisyphos 2. L’Arca 3. Immoto 4. Semicerchi 5. La Casa del Diavolo 6. Irradia 7. La Fuga