De broers Chris en Tino Troy vormden in 1973 de band Praying Mantis. In de nasleep van de punk zochten ze destijds naar een nieuw, en vooral eigen geluid. Hiervoor vonden ze inspiratie bij onder andere Led Zeppelin en Slade. Toch verliep het voor de band niet allemaal even simpel, want alhoewel het debuut ‘Time Tell No Lies’ tot 1981 uitbleef, hield de band er het daarop volgende jaar mee op. In 1983 kwamen ze terug samen, maar in 1985 volgde opnieuw een split, deze keer van zo’n vijf jaar. Iets wat ze in 2003 nog eens overdeden tot 2008. De line-up kreeg veel te kampen met wissels. We noteren dat Praying Mantis in zijn carrière elf zangers gekend heeft, twee gitaristen, acht drummers en zes keyboardspelers, dan zegt genoeg. Na de laatste reunie in 2008 vinden we op gitaar en zang Tino Troy, Chris Troy op bas en Andy Burgess neemt de overige gitaarsessies voor zijn rekening. Sedert 2013 is de line-up nu stabiel, met zanger John ‘Jaycee’ Cuijpers en drummer Hans In T’ Zandt. De band bracht in 2018 hun elfde album getiteld ‘Gravity’ uit, naast twee eerder uitgebrachte live albums (een in 1990 en een in 1996). Tijd voor een nieuwe live opname en dat deden ze tijdens het Frontiers Rock Festival op 28 april 2018 tijdens hun Gravity-tour. Met een doffe stem die achter de coulissen vandaan lijkt te komen, wordt de band aangekondigd. Eigenlijk een misleidende start, want als ‘Captured City’ begint, horen we een gans ander geluid. Een orgelintro wordt doorprikt door een strak ritme en als even later ook een krachtige zanger oproept om de handen uit de mouwen te halen, weten we dat het vuur zeker nog wakkert. De band speelt de pannen van het dak en is interactief met zijn publiek bezig. Na ‘Panic In The Streets’ horen we hoe John zijn publiek oproept voor een applaus voor Tino’s verjaardag. Enkele knappe nummers volgen en de kracht en het dynamisch bereik van de vocalist is hierbij een opvallend gegeven. Luister maar eens naar ‘Believable’ en ‘Keep It Alive’, beiden volbloed krachtvoer voor headbangers. Het groovy ‘Mantis Anthem’ pakt het halverwege wat rustiger aan en in dat kalmere moment grijpt de snarenplukker zijn kans om zichzelf in de kijker te zetten. Bij de ballad ‘Dream On’ is dat spotlight moment uiteraard voor de vocalist, die deze kans duidelijk met beide handen grijpt. Met ‘Fight For Your Honour’ en ‘Time Slipping Away’ wint de band nog wat aan kracht. Tof dat ze hun roots in eer houden, want ‘Children Of The Earth’ van hun debuut stond als afsluiter in de setlist geprikt. Door deze laatste line-up injectie is de band half Nederlands geworden en heeft daardoor een pak energie aan boord genomen, iets wat op dit album dan ook goed te horen is. We krijgen een uur heerlijke knap uitgevoerde rock die bolt als een trein. Een zoveelste bewijs dat een live optreden een studio album nog zoveel extra kan bieden. Praying Mantis heeft recentelijk nog een aantal live concerten gegeven en het lijkt er gelukkig op dat de band nog niet weet van ophouden. De ‘oude knarren’ zijn het nog niet verleerd, integendeel. Een aanrader om live eens te checken.

Rocking Klingon (85)

Frontiers Records FRCDVD 999

Tracklist: 1. Captured City 2. Panic In The Streets 3. Highway 4. Believable 5. Keep It Alive 6. Mantis Anthem 7. Dream On 8. Fight For Your Honour 9. Time Slipping Away 10. Children Of The Earth