Agalloch was een Amerikaanse band die instond voor een mix van post rock, post metal, atmospheric metal, doom en zelfs folk. Tussen 1995 en 2016 zorgde dit gezelschap rond mastermind John Haughm voor o.a. vijf full-albums en vijf ep’s. Twee ervan, ‘The White’ en ‘The Grey’ worden nu via het label Eisenwald opnieuw op de markt wordt gebracht. De ep ‘The White’ dateert van 2008 en kreeg een heel pak lovende kritieken toebedeeld. Zeven nummers, goed voor ongeveer een half uurtje onderdompeling in de mysterieuze sound van Agalloch. Openen deed het gezelschap met ‘The Isle Of Summer’ waar de enige tekst een gesproken zinnetje is door een aantal kinderstemmetjes: “We Carry Death Out Of The Village”. Dan weet je het al: echt vrolijke muziek moet je niet verwachten. De drie daar op volgende tracks zijn instrumentaal en dompelen je verder onder in een poel van duisternis en mistroostigheid. Aan de hand van trage tempo’s, melancholie en diep in je ziel snijdende vocalen gaat men dan verder met de overige tracks. Als je dan nog weet dat een pak akoestische instrumenten worden gebruikt om de sound op te bouwen dat weet je ook al dat een pak die hard metal fanaten hier zullen op afknappen. Toch valt er heel veel te genieten tijdens dit intens halfuurtje donkere en duistere muziek. Daarna volgt met ‘Where Shade Once Was’ een extra nummer. De sfeer van het geluid dat je te verwerken kreeg op de ep ‘The White’ blijft intact met zijn donkere, in duisternis, gehulde sound met en mysterieus randje. Dit is intens en diep op je gemoed inwerkende muziek. De ep ‘The Grey’ dateert dan weer uit 2004 en telt twee instrumentale nummers die samen zo’n twintig minuten in beslag nemen. Het gaat er, in vergelijking met de nummers op ‘The White’, net iets krachtiger en steviger aan toe. Verwacht je wel niet aan gedreven of energiek klinkende metal nummers. Nee, het gezelschap zorgt nog steeds voor een bij de keel grijpende sound waar duisternis en dreiging samen worden gebracht voor een donker, maar intens geheel. Nog een extra track, ‘Shadowdub (How Beautiful Is A Funeral)’, sluit deze uitgave af. Je krijgt een eigenzinnig nummer te horen dat met elektronica wordt omgevormd tot een “dansbaar” nummer. Toch blijft de sfeer intens en diepgravend. We kunnen dan ook besluiten dat Eisenwald ons twee mooie heruitgaves aanbiedt van ep’s uit de catalogus van Agalloch die de moeite waard zijn om in huis te halen indien je houdt van atmospheric post rock in het algemeen. Gemakkelijk wordt het nergens, maar eens je jezelf hebt kunt inleven in de muzikale wereld die Agalloch uit tekende, mag je jezelf laten meedrijven op het eigenzinnige geluid van dit gezelschap. Kies je slechts een van de twee schijfjes, ga dan, naar onze smaak, voor ‘The White’.

Luc Ghyselen (80)

Eisenwald

Tracklist: ‘The White’: 1. The Isle of Summer 2. Birch Black 3. Hollow Stone 4. Pantheist 5. Birch White 6. Sowilo Rune 7. Summerisle – Reprise 8.Where Shade Once Was // ‘The Grey’: 1. The Lodge (Dismantled) 2. Odal (Nothing remix) 3. Shadowdub (How Beatiful Is A Funeral)