Echte groentjes in het vak zijn de mensen van Edge Of Paradise al lang niet meer. De band werd immers opgestart door Margarita Monet (vocals, keyboards) en Dave Bates (gitaar). Na twee goed ontvangen albums uitgebracht in eigen beheer, zal deze ‘Universe’, dat door Frontiers Records op de markt wordt gebracht, toch een stap vooruit betekenen. Zeker in Europa kan Edge Of Paradise nog een stevig duwtje in de rug gebruiken en dan kan dit label voor een stevige boost zorgen, want de classic heavy metal, aangevuld met pakken elementen electronica en industrial zorgt voor een stevige sound die toch heel toegankelijk blijft voor een heel ruim publiek. En daar zijn de heel knappe vocalen, die kracht en melodie laten samensmelten, van Margarita vooral debet aan. Dit betekent echter niet dat het muzikale aspect van de band te verwaarlozen is. Integendeel, je hoort knap gearrangeerde en mooi opgebouwde nummers die gebouwd worden op een heel stevige en solide basis van drums en bass. De accenten industrial en / of electronica zorgen voor mooie toetsen, terwijl stevige en krachtig riffs voor voldoende kracht zorgen zodat ook liefhebbers van metal niet afhaken. ‘Fire’ mag openen en doet dit eerst aarzelend, om dan mooi te ontploffen in een stevig rockend geheel. Electrify trekt meteen de aandacht door de knappe drum intro om dan stevig door te trekken. Elementen elektronica eisen in deze track een deel van de aandacht op. Die nemen dan duidelijk de bovenhand in het titelnummer al proberen stevige riffs daar anders over te denken. Een snedige gitaarriff is het uitgangspunt voor ‘Alone’, een track waar melodie en kracht mooi hand in hand gaan. Een pak tempo en ritme veranderingen zorgen voor een boeiend geheel. Industrial beats en elektronica nemen de touwtjes in handen tijdens ‘Hollow’ dat, naar mijn bescheiden mening, ook op een album van Amaranthe niet zou misstaan. Tempo en kracht worden weggelaten voor het zacht, ja zelfs breekbaar, gebrachte ‘World’ waar piano de meeste aandacht opeist. Het nummer krijgt toch iets meer vaart en kracht als drums en andere instrumenten invallen. ‘Perfect Disaster’ laat dan weer een mix van metal, industrial en electronica horen met als voornaamste trekpleister de vocalen van Margarita, die eigenlijk het hele album lang met de meeste aandacht gaan lopen. ‘Face Of Fear’ gaat op die weg verder, terwijl ‘Stars’ rustiger, meer berekend klinkt. Eindigen doet het gezelschap met ‘Burn The Sun’, dat aan een stevig tempo wordt gebracht, maar teveel teert op electronica en ons ondanks een mooie vingervlugge gitaarsolo en knap gitaarwerk maar matig kan boeien. We hebben een beetje de indruk dat Edge Of Paradise zich wil profileren als een metal band, maar zich eigenlijk beter thuis zou voelen en het wereldje van electronica en industrial. Na een heel goede start, moeten we dan ook vaststellen dat onze aandacht op tijd en stond danig verslapte bij deze nieuwe van Edge Of Paradise. Een minder teken? Of zijn we bij MUSIKA, te veel in de watten gelegd en verwachten we toch iets te veel van Edge Of Paradise?

Luc Ghyselen (72)

Frontiers Records FRCD 1003

Tracklist: 1. Fire 2. Electrify 3. Universe 4. Alone 5. Hollow 6. World 7. Perfect Disaster 8. Face Of Fear 9. Stars 10. Burn The Sun