Sommige bezoekers van deze website zullen mogelijks opperen dat een review van Sundaysong niet thuishoort op een metalsite. Daar kan over gediscussieerd worden want veel metal is hier niet te horen. Maar metalfans zijn m.i. toch liefhebbers van mooie muziek en daarom hoort een review van Sundaysong wel degelijk thuis bij MUSIKA (dat ook niet pretendeert een site te zijn voor enkel metal adepten). Want de muziek van deze Finnen is pure schoonheid: rustig, ingetogen, melodieus, zonder maar één moment melig of saai te klinken. Op het openingsnummer, ‘Ghosts’, horen we toch nog een beetje gitaarwerk en wat tempo. Een wat Floydiaanse sfeer met andere woorden en dit gaat verder met ‘Hope’. ‘Mountainheart’ doet onmiddellijk aan Blackfield denken, wat geen oneer is gezien het repertoire van Steve Wilson en co. En zo gaat het album rustig verder in een atmosferisch tempo, waardoor een mens helemaal tot rust komt en zich kan vereenzelvigen met de Finse meren en wouden. ‘Firechild’ is ook weer zo een pareltje, een kabbelend tempo met enkele versnellingen en geniale zang. Soit: er staan alleen maar prima nummers op ‘Signals’. Deze band kan zeker wedijveren met de nieuwe Anathema, Sigur Ros en Arstidir. Metal of geen metal: dit is gewoon fantastische luistermuziek waarbij je een compleet gevoel van rust en onthaasting krijgt en een traan van ontroering wegpinkt door de pure schoonheid van deze muziek. En voor wie dit te rustig zou vinden: er staat prima gitaarwerk op deze schijf, luister maar eens naar ‘Daughters Of The Moon’.

Bart Verlinde (90)

Secret Entertainment

Tracklist: 1. Ghosts 2. Hope 3. Mountainheart 4. Skydance 5. Firechild 6. Daughters Of The Moon 7. Death Is Clever (So Be Careful) 8. Signs Of Light 9. Beyond