“Instrumental band lost in the countryside of Italy.” lezen we bij de introductie van John Makovitch! op diens facebook pagina. De band brengt instrumentale muziek, refererende naar post rock. Maar hen puur dit label op kleven is de band tekort doen. Sinds 2016 tracht de band deze instrumentale muziek te ontleden, uit te kleden, en zodanig te vervormen dat je als aanhoorder voortdurend op het verkeerde been wordt gezet. Dat is meteen de rode draad doorheen de schijf ‘Hyenaeh’ die via Antigony Records op de markt wordt gebracht. De meer dan tien minuten lange klepper ‘Carnassiale’ laat al een tipje van de sluier zien en horen. Deze band experimenteert, improviseert en speelt met geluiden tot het oneindige. Op bepaalde momenten moesten we de boxen luid zetten om het zacht getwinkeld te horen, om anderzijds diezelfde knop naar beneden te duwen als alle registers worden open gegooid. Dit dus telkens in golvende bewegingen, met voortdurende hoogtes en laagtes. Het voortdurend de aanhoorder van het kastje naar de muur sturen, zorgt ervoor dat je u dan ook geen seconde verveelt. Integendeel zelfs. Ook ‘xxKübler Ross’ is een vijf minuten lange song waar intensieve rust wordt verstoort door plots opdoemende orkaanuitbarstingen, die een chaos in je hoofd achterlaten vergelijkbaar met de ravage na zo een verpletterend natuurverschijnsel. Om daarna even plotseling de rust te doen wederkeren, waarna een nieuwe chaotische golf volgt. Dit wordt tot het oneindige herhaald. De aanhoorder die op zoek is naar enige structuur, zal wellicht menig wenkbrauwen fronsen. John Malkovitch! kiest echter zeer bewust voor het volgen van deze weg, waarbij hij u confronteert met verstilde momenten die op een geluidsmuur botsten waardoor de gensters rond je oren vliegen. Om daarna weer wat rust te brengen in het gehaaste leven. Het is net dat voortdurend speels omgaan met het aspect “geluid” dat ons het meest over de streep trekt. ”Onze muziek is een instrumentale mix van fuzz-plechtigheid en nagalm.” Dat staat eveneens te lezen op de facebook pagina van John Malkovitch!. Deze stelling zet de Italiaanse post rock band verder in de verf op de daarop volgende kort maar zeer intensief gebrachte ‘Coda Corta’. Om te eindigen met eerst drie minuten verder bouwen op ‘Ferale’ en een indrukwekkend eindstuk van elf minuten daar aan te breien via ‘La Grande Madre Gialla’. Besluit: Het bijzondere aan het genre post rock is het werken naar een climax toe. Doorgaans zeer traag, en eindigen in een ondoordringbare geluidsmuur. John Malkovitch! gaat eveneens op deze wijze te werk, maar durft dus op avontuur trekken door dat landschap van klanken en geluiden, en je tot het oneindige op dat verkeerde been zetten. Wat ervoor zorgt dat deze Italiaanse post rock band kan gezien worden als één van die unieke parels binnen het post rock gebeuren die je niet elke dag tegen komt, en om die reden als liefhebber van het genre die graag buiten de lijntjes kleurt, moet koesteren.

Erik van Damme (80)

Antigony Records

Tracklist: 1. Carnassiale 2. xxKübler Ross 3. Coda Corta 4. Ferale 5. La Grande Madre Gialla