Na ruim twintig jaar en acht albums, is het Zweedse Cult Of Luna moe. Dat hoor je heel duidelijk in het nieuwe en negende album ‘A Dawn To Fear’. Met donkere stukken afgewisseld door heel rustige, bijna ambient of post-rock partijen (zeker op ‘We Feel The End’) vat de plaat perfect hoe een slopende vermoeidheid op het randje van slaapwandelen moet aanvoelen. Tracks als ‘Inland Rain’ en ‘The Fall’ sluiten af met een stevig einde, maar zelfs hier voelt de energie vooral uitgeblust en vermoeid… En dat is meteen wat er schort aan dit album. Repetitieve nummers van vijftien minuten, een opbouw die je in slaap soest in plaats van opjut, het gebrek aan het moordend harde en de zielslopende weemoed … De vraag dringt zich op waarom dit album überhaupt gemaakt is, want veel meerwaarde is er niet aan. Iedereen weet al dat Cult Of Luna een goede band met getalenteerde muzikanten en uitgelezen compositie is. Dat is ook het geval op ‘A Dawn To Fear’, maar er is nagenoeg niks vernieuwend aan de plaat. Het is zeker leuke achtergrondmuziek en we kunnen getuigen dat Cult Of Luna live nog steeds “the bomb” is, maar op plaat schiet dit album tekort. De muziek is goed, maar totaal herkauwd en platgetreden. En zo vreselijk vermoeid. Natuurlijk is het niet allemáál slecht. Zoals gezegd is en blijft Cult Of Luna een heel uitgebalanceerde band die altijd wel een aangename luisterervaring bieden. Opstekers in dit album zijn de sterke, zwaardere, beklijvende eindes waar de volhouder na vaak tien minuten van kan genieten op ‘A Dawn To Fear’, ‘Nightwalker’, ‘Inland Rain’ en ‘The Fall’, maar ook het sterk melancholisch en vaak dissonant gitaarwerk op tracks als ‘Lay Your Head To Rest’ en ‘Lights On The Hill’. Ook is er een leuke afwisseling tussen dromerige dreamscapes en snellere, moderne, gehakte ritmes. Stilistisch is er een leuk gedweep met occult rock op opener ‘The Silent Man’ (als mensen zich afvragen hoe een depressieve Tuomas Holopainen zou klinken: zo dus) en het liturgisch effect van de neuzelende zang op, onder andere, de titeltrack. Het mooie ‘Lights On The Hill’, met rustig gitaarwerk in een treurig evenwicht, zou ons favoriete nummer zijn, ware het niet dat ook deze track genadeloos op de pijnbank werd uitgerokken. De tijd van ‘Eternal Kingdom’ ligt duidelijk ver achter ons … Op 27 november verdedigen de Zweden hun nieuwe plaat in Trix, samen met Brutus en A.A. Williams.

Auteur: Sam Bruynooghe (60)

Metal Blade Records

Tracklist: 1. The Silent Man 2. Lay Your Head To Rest 3. A Dawn To Fear 4. Nightwalker 5. Lights On The Hill 6. We Feel The End 7. Inland Rain 8. The Fall