Opeth: een band waar je nooit zeker van weet met wat ze nu weer op de proppen gaan komen. ‘In Cauda Venenum’ is ondertussen de dertiende telg in de discografie van de groep die dit jaar zijn dertig kaarsjes mag uitblazen. Een andere zekerheid is dat ook dit album de mening van mening metalfan zal weten te verdelen. In de ene hoek heb je de eeuwige nee-knikkers die vinden dat alles na ‘Ghost Reveries’ het luisteren niet waard is en anderzijds heb je zij die het eeuwige transformerende geluid van de band geweldig vinden. ‘In Cauda Venenum’ klinkt zo Opeth als het maar kan en doet me nog het meeste denken aan obscure progrock van in het begin van de seventies. Op dat vlak ligt het album in lijn van ‘Sorceress’, de laatste release, maar in mijn ogen is deze release beter. Het album is in zowel het Zweeds als het Engels opgenomen waarbij het Zweedse album de blauwdruk is. Leuk detail: de titel van het album betekent vrij vertaald “het venijn zit in de staart”. ‘Garden Of Early Delights’ zet meteen een duistere toon dankzij de vele lagen opeengestapelde synths en zou zo een intro kunnen zijn voor wanneer Pink Floyd metal zou gaan spelen. ‘Dignity’ volgt en hier trappen de heren van Opeth meteen vol op het gas. Het nummer is er een vol tegenstellingen zoals alleen zij het weten te doen: hevig dreunende intro, akoestisch getokkel om dan weer een monsterriff en een van de beste op het album boven te halen. Een nieuw album van Opeth weet je toch steeds op je hoede te houden. Ook ‘Haert In Hand’ opent met een geweldige catchy riff die doet denken aan het betere werk op ‘Ghost Reveries’, maar dan wel met Mikael die zichzelf meer bediend van zijn kopstem en zo meer afwisseling weet te brengen zijn zanglijnen. Zoals eerder aangehaald gaat dit album verder in de lijn van de vorige releases maar doet dit met veel meer onversneden metal-elementen. Mede hierdoor is dit album voor mij deels een terugkeer en verderzetting van wat Opeth nu net zo goed maakt: ze weten als geen ander het onverwachte element meerdere keren in een nummer te pleuren. Voor mij is dit album de perfecte overgang tussen de stijl op ‘Watershed’ en ‘Heritage’. Wie grunts verwacht op dit album is er echter volledig aan voor de moeite. Maar wie zegt dat clean niet heavy kan zijn? De band bewijst hier dat je geen brulboei hoeft te zijn om zwaar te zijn. Mening metalcoreband zit ondertussen in een hoekje te huilen. ‘In Cauda Venunum’ is gewoonweg een topplaat geworden. Of je nu had gehoopt op grunts of een King Crimson progervaring, de heren van Opeth hebben zichzelf opnieuw overtroffen en weten zoals steeds de nummers een onverwachte wending te geven. Dit is een plaat die ik iedereen aanraad voor meerdere uren luisterplezier.

Nathan Mussche (90)

Nuclear Blast

Tracklist: 1. Garden Of Earthly Delights 2. Dignity 3. Heart In Hand 4. Next Of Kin 5. Lovelorn Crime 6. Charlatan 7. Universal Truth 8. The Garroter 9. Continuum 10. All Things Will Pass