Als reviewer van albums mag je geen paardenbril of oogkleppen op hebben, moet je dus opstaan voor een pak genres en subgenres. Ik weet nog goed, toen ik x aantal jaren geleden begon met het schrijven van reviews, dat ik mijn toenmalige hoofdredacteur meldde: “geen black, geen death, geen industrial, niets dat eindigt op “core” voor mij”. Intussen is mijn muzikale smaak al danig geëvolueerd, ook door het bezoeken van concerten / festivals met bands die buiten mijn “comfort zone” lagen en natuurlijk daar tal van albums in tal van genres en (sub)genres te beluisteren. Sommigen van die (sub)genres apprecieer ik intussen enorm, andere kunnen ermee door, nog andere moet ik nog steeds niet echt. Maar goed openstaan voor veel subgenres zorgt er dan ook voor dat je zo nu en dan een review moet neerpennen van een bepaalde band en / of (sub)genre waar je totaal geen voeling mee hebt. Onlangs viel bijvoorbeeld deze ‘In Sanctitate, Benignitatis Non Miseretur!’ van het Italiaanse Deviate Damaen op de deurmat. Dit mij totaal onbekend gezelschap zorgt voor een chaotische mix van black metal, death metal, doom, industrial, opera, operette, … met een pak al even chaotisch klinkende vocalen in tal van wisselende stemmen. Georkestreerde chaos of zo noemt men dit waarschijnlijk. Zelf ben ik er na een paar luisterbeurten nog steeds niet uit in welk vakje ik dit zou moeten onderbrengen. Of jawel, ik heb twee grote vakken: “goede muziek” (muziek die ik waardeer en apprecieer) en “slechte muziek” (muziek die ik niet kan aanhoren, begrijpen of versta). Wel, deze ‘In Sanctitate, Benignitatis Non Miseretur!’ van Deviate Damaen komt honderd procent zeker weten in het tweede vak terecht. Ik heb zo goed als nergens voeling met het aangebodene, noch met het muzikale, noch met het vocale. Misschien is dit dus veel te hoog begrepen voor mijn denken en zal ik daar binnen x aantal maanden / jaren totaal anders over denken, maar tot op heden is dit werkstuk een nul over de ganse lijn. Gelukkig is een bespreking van een album en / of concert een persoonlijke opinie. Hopelijk organiseert Deviate Damaen nu geen klopjacht op me om me het leven zuur te maken.

Luc Ghyselen (10)

Masked Dead Records MDR 040

Tracklist: 1. L’Angelo Preferito, Il Primo Insorto, Il Più Antico Dannato (Intro) 2. Tethrus 3. Sacre Gesta Cavalcano Il Metallo / Heilige Taten Reiten Das Metall 4. Santo Frà Diavolo, Spara Per Noi! 5. Aspetterò L’Altrove 6. I Tarocchi Della Vostra Sfiga 7. Font Near The Ossuary 8. Fratelli D’Occidente, Salviamo Noi Stessi Dall’Estinzione! 9. Signore E Dio In Te Confido 10. L’Urlo Del Cappuccino