Het Deense black metal gezelschap Denial Of God werd reeds in 1991 opgestart en nog steeds zetten gitarist Azter en vocalist Ustumallagam de lijnen uit. Dit resulteerde in een komen en gaan van een aantal bassisten en drummers, al is Galheim sinds 2005 de vaste man achter de drumketels. En alhoewel Denial Of Gods geregeld met nieuw werk op de proppen komt is deze ‘The Hollow Mass’ pas het derde full-album van dit gezelschap. Je vindt wel zo maar liefst tien ep’s in hun discografie. ‘The Hollow Mass’ krijgt meteen een opener van formaat. ‘Hollowmas’ heeft immers een tijdsduur van maar liefst veertien minuten en neemt je mee op een stevige zwartgeblakerde trip met tal van ritme en tempowisselingen zodat verveling geen kans heeft om toe te slaan. De dreigende, rauwe vocalen passen wonderwel bij de donkere sfeer die het drietal hier oproept. Op dit dreigende en duistere elan gaat het trio verder; ‘Undead Hunger’ is wat minder lang dan zijn voorganger, maar zorgt opnieuw voor een slordige tien minuten zwartgeblakerd geweld met tal van wisselingen in tempo en ritme en die rauwe, donkere vocalen die je best wel de stuipen op het lijf jaagt. Een sfeervolle, eerder rustig klinkende melodieuze break zorgt voor een extra accent, om dan vol rauwe duisternis verder te stomen. De heren lijken een patent te hebben genomen op lang uitgesponnen nummers want ‘The Shapeless Mass’ klokt ook al af boven de negen minuten. Opnieuw een zwartgeblakerd stuk met tal van wisselingen in tempo en ritme waarin furieuze erupties worden afgewisseld met sfeervolle rustiger fragmenten. Het blijft een mooie wisselwerking die het geheel boeiend weet te houden. Hou je van een donkere, dreigende en toch sfeervolle sound? Dan zit je alvast gebeiteld met de wat mysterieuze intro van ‘The Lake In The Woods’, een volgende uit de kluiten gewassen nummer van meer dan tien minuten. Daarna spelen de heren terug hun geliefkoosde spel: hardere erupties afwisselen met sfeervolle en meer melodieuze passages. Dat men dit keer ook de vocalen zo aanpakt zorgt voor een nieuw element, want naast de rauwe dreigende kracht in de zwaardere uitbarstingen, gebruikt Ustumallagam hier bijna een fluisterende stem tijdens de melodieuze sfeervolle momenten. Het zorgt er meteen voor dat dit onze favoriete track is geworden zodat we het dan ook spijtig vinden dat deze track “maar” tien minuten duurt en een heel abrupt einde kent. ‘Hour Of The Worm’ is dan weer een “korte”, nog geen zes minuten, explosie aan wervelende kracht en duistere dreiging die ook al onze goedkeuring wegdraagt. Een rustpunt, zowat halfweg, zorgt ervoor dat we even naar adem kunnen happen. ‘A Thousand Funerals’ is meteen het kortste nummer: een kerkorgel zorgt voor een instrumentaal tussendoortje die, naar ons smaak, niet hoeft en wat afbreuk doet van het geheel. Gelukkig is er dan nog de afsluiter. ‘The Transylvanian Dream’ pikt de draad terug op en verzoent ons weer met Denial Of God. Deze meer dan elf minuten durende track kent opnieuw heel wat wisselingen in tempo en ritme, laat opnieuw rauwe zwartgeblakerde vocalen horen en straalt opnieuw kracht en donkere dreiging uit. Liefhebbers van black metal, met sfeervolle, melodieuze passages kunnen dit album zo aan hun collectie toe voegen daar dit echt wel een boeiend geheel is geworden. De “uitschuiver” ‘A Thousand Funerals’ bedekken we dan maar met de mantel der liefde … of toch maar een mantel van de duisternis?

Luc Ghyselen (85)

Osmose Productions / Hells Headbangers OPCD 376

Tracklist: 1. Hallowmas 2. Undead Hunger 3. The Shapeless Mass 4. The Lake in the Woods 5. Hour of the Worm 6. A Thousand Funerals 7. The Transylvanian Dream 11:30