Overkill, supports: Destruction, Flotsam And Jetsam, Rezet – 24/09/2019 – Trix, Antwerpen.

Op dinsdag 24 september hielden vier bands halt in Trix te Antwerpen ter gelegenheid van “KillFest Tour 2019”. Een halve dag vrijaf nemen en mooi op tijd vertrekken vanuit het Kortrijkse is de boodschap. Toch blijft de ring rond Antwerpen een heikel punt, want toen ondergetekende uiteindelijk in Trix aan kwam, was de eerste band, Rezet, reeds aan hun set begonnen.

Zo’n halfuur lang mocht het viertal van het Duitse Rezet zijn kunnen tonen aan het weinige publiek. Zelf was ik alvast niet onder de indruk van hun thrash metal set met wat invloeden uit speed metal, al kregen de heren wel wat handjes op elkaar vanuit het publiek. Minderwaardig wil ik dit zeker niet noemen, maar ook in ons eigen landje hebben we bands die dat niveau met gemak halen en zelfs overstijgen. Goed dus om te openen, maar niet veel meer dan dat. Al noteerde ik wel een goede versie van ‘Chaos In My Mind’.

*foto’s: Rezet / Flotsam And Jetsam*

Het niveau ging meteen een heel stuk de hoogte in voor de tweede band van de avond. Flostam And Jetsam kennen uiteraard reeds lang, de band ging immers in 1984 van start, de klappen van de zweep. Hun mix van heavy metal, power metal en thrash metal zit dan ook perfect in elkaar. Het zorgt voor een aanstekelijke sound waarin kracht en melodie samen worden gebundeld tot een vloeiend geheel die, niet enkel mij, maar ook een heel groot deel van het publiek – de zaal was ondertussen goed gevuld – kon bekoren. De sound klinkt een pak voller dan bij de opener en dankzij twee gitaristen die elkaar afwisselen op gebied van solo’s verkrijg je ook meteen een pak meer variatie, terwijl vocalist / frontman Erik A.K. het publiek gemakkelijk bij de les houdt. Zo mochten we met zijn allen meebrullen met ‘Demolition Man’ (waarvan trouwens een videoclip te vinden is op het wereldwijde web) en kondigde hij ‘Iron Maiden’ aan als “the number I like the most to sing”. Ook ‘Hammerhead’, het allereerste nummer op het allereerste full-album van Flotsam And Jetsam passeerde de revue in wat een sterke en krachtige set mag genoemd worden. Dat de heren technisch onderlegd zijn, bewees de drummer door o.a. een paar keer zijn drumsticks d ehoogte in te gooien (en die terug op te vangen) en er wat mee te zitten ronddraaien tussen de vingers zonder een slag te missen.

Oerdegelijke thrash metal stond daarna op het menu. Het Duitse Destruction bouwt reeds sinds 1982 aan een muzikale loopbaan en doet dit met verve. Nog steeds draait de band rond bassist / vocalist Schmier die ervoor zorgt dat de band de goede banen blijft volgen. Het huidige viertal laat er alvast geen gras over groeien en schiet meteen knallend en hard uit de startblokken. Het publiek wordt meteen bij het nekvel gegrepen en wordt niet meer los gelaten. Zo ontstaat al vlug een heuse mosh / circle pit. Ook het uitvallen van de belichting kan Destruction niet in verwarring brengen: “Is de elektriciteit rekening hier wel betaald,” vraagt Schmier zich af. Ik ga eerlijk zijn: ik zag Destruction al een aantal keer aan het werk en het klonk nooit zo overweldigend, energiek en gedreven als nu. Een kleine greep uit de setlist: ‘Betrayal’, ‘Born To Perish’, ‘The Butcher Strikes Back’ en ‘Bestial Invasion’. Een heel knappe set die het publiek uitstekend bevalt.

Toch zie je aan het aantal shirts in de zaal dat men vooral voor de afsluiter van de avond is komen opdagen. Het Amerikaanse Overkill is minder vaak te gast in ons landje en blijft, zoals een pak landgenoten in de schaduw opereren van de grote vier op gebied van thrash metal (Metallica, Slayer, Megadeath en Anthrax). Zelf ben ik niet zo’n fervente fan van de band, omdat het stem timbre van Bobby “Blitz” Ellsworth me minder ligt. Maar ook Overkill zet hier een knappe set neer. Bobby probeert zich nu en dan uit de slag te trekken met wat Nederlandse woorden tussen de nummers in en een van de gitaristen doet aan een massa klantenbinding (indien dit nog echt nodig was) met het weg gooien / geven van gitaar plectrums. Muzikaal zit alles strak, krachtig en goed in elkaar en het publiek smult. Een eerste crowdsurfer waagt zijn kans en wordt dan al vlug gevolgd door nog meer liefhebbers. Met andere woorden: Overkill zorgde voor een passend slot van een heel sterke line-up die ook mij zodanig in de ban houd dat ik vergeet van titels uit de setlist te noteren.

Besluit: dit was, ondanks de verkeersproblemen om op tijd in Trix te raken een heel geslaagde avond. Rezet is een goede opener, en vanaf Flotsam And Jetsam over Destruction tot Overkill werd het aanwezig publiek op zijn wenken bediend. Meer van dat, AUB.

Met dank aan Florian Milz (Nuclear Blast)

Tekst en foto’s: Luc Ghyselen.