The Ember, The Ash is het nieuwe project rond de Canadese multi-instrumentalist 鬼, de kanji voor ‘Geest’. De man heeft ook aan een ander meer blackgaze / post black metalproject gewerkt onder de noemer Unreqvited. Met The Ember, The Ash laat hij zich van zijn meest donkere kant zien. ‘Consiciousness Torn From The Void’ laat vooral een artiest zien die al zijn pijn en frustratie uitspuwt door een rollercoaster van intensieve duisternis aan te bieden. De plaat is een zeer depressief kunstwerk geworden. Door middel van een atmosferische omkadering wordt je meegesleurd naar donkere gedachten die in de artiest zijn hoofd huizen. Vaak gebeurt dit door eerder traag maar zeer emotioneel beladen, de haren op je armen te doen recht komen van pure innerlijke angst, om te eindigen in een oorverdovende climax gekruid met een schreeuw van pijn en vertwijfeling. Dat is al vanaf het eerste, vrij lange, ‘Consciousness Torn Form The Void’ het geval. Negen minuten pure leed wordt je door de strot geramd, alleen opletten dat je er zelf niet depressief van wordt van die zwartgeblakerde en vaak verdovende aankleding die The Ember, The Ash je aanbiedt. Die hartverscheurende wijze waarop op ‘The Who Wove The Stars And Moon’ enerzijds je tot tranen toe bedwingt, en een krop in de keel bezorgt om anderzijds een geluidsmuur op te trekken die je ziel verpulverd, is nog het meest indrukwekkende aan deze tweede song maar ook aan de volledige schijf, die duidelijk niet bestemd is voor tere zieltjes. De man blijft zijn gal op een uiteenlopende wijze uitspuwen. Binnen steeds die omkadering die schippert tussen weemoed en je tot waanzin drijven, op een verschroeiend snel tempo dat door je hart klieft. ‘Directive’, ‘Restoration’, ‘Creature Of No Mass’ zijn eveneens kleppers van formaat die zoveel uiteenlopende emoties naar boven laten komen, dat je toch even naar adem moet happen bij het aanhoren van dit atmosferische meesterwerk. Besluit: Doorheen de zwarte draad op ‘Consciousness Torn From The Void’ komt veel leed, veel woede en veel frustratie naar boven. Wat ons doet vermoeden dat het hier over een zeer persoonlijk verhaal gaat. In elk geval weet The Ember, The Ash ook bij ons een persoonlijke snaar te raken. Want tenslotte gaat het niet enkel over zijn persoonlijke pijn, of verhaal, maar ook over iedereen die ooit wel eens iets meemaakt dat hem of haar zodanig diep raakt dat je niet weet hoe dit een plaats te geven. The Ember, The Ash heeft dat gedaan door dat in een schijf te stoppen die vele emoties raakt, en je van begin tot einde doorheen schudt op zodanige wijze dat je deze trip toch een paar keer moet ondergaan om het echt te begrijpen. Maar eens ondergedompeld in donkere gedachten, voel je een soort pijn en vertwijfeling over jou neerdalen die vergelijkbaar is met een rouwproces na het overlijden van uw geliefde. Niemand kan u daarbij helpen, maar muziek heelt vele wonden. En dat doet deze muziek van The Ember, The Ash dus ook. Je geen doekje tegen het bloeden aanbieden, maar een manier om ook uw pijn te verwerken op een intensieve wijze die je ziel weer zal doen open bloeien.

Erik van Damme (80)

Avantgarde Music

Tracklist: 1. Consciousness Torn From The Void 2. He Who Wove The Stars And Moons 3. Directive 4. Restoration 5. Creature Of No Mass 6. From Marrow To Essence