De Canadese formatie Messora werd opgestart als een solo project in 2016, en is ondertussen uitgegroeid tot een heuse band. De muziek van Messora omschrijven is een heuse klus. Death metal, doom, black, progressief, melodische death metal en thrash metal: je vind het allemaal terug in de muziek van Messora. Laat ons stellen dat de band je alle hoeken laat zien, horen en vooral voelen van intensieve duisternis, binnen een brede omkadering. Op 4 oktober brengt de band een album uit: ‘The Door’. Over welke deur het gaat? Ook dat is een raadsel. Met het overweldigende, episch klinkende ‘The Door’ – dat af klokt op circa zes minuten – treedt je binnen in een mysterieuze wereld, waar luide gitaren, angstige stemmen uit het donker en drumsalvo’s als donderslagen uit hetzelfde donker je met het angstzweet op de lippen doen achterblijven. Een terugweg is niet meer mogelijk, want eens de deur gesloten opent een andere. ‘Ethered’ is een korte brug naar het volgende instrumentale meesterwerk ‘The Veil’. Negen minuten en veertig lang wordt de aanhoorder meegesleurd in een maalstroom van alles wat donker is binnen metal. De sneltrein naar de Hel dendert voort en verder met de daarop volgende songs die je tot waanzin zullen drijven. ‘The Falling Star’, The Pond’ tot ‘Untethered’ zijn allemaal kleppers van formaat die je verdoven en, met de krop in de keel, ervoor zorgen dat die meest donkere gedachten in je hoofd letterlijk tot leven komen. Binnen die omkadering eindigt Messora met een negen minuten lange huzarenstuk: ‘The Tide’. Van snoeihard, over op slome wijze, ervoor zorgen dat de haren op je armen recht komen tot het toedienen van een ultieme doodsteek. Het zit allemaal verborgen in deze laatste song. Wederom vallen die gestroomlijnde gitaar riffs, een stem uit het meest donkere gat van de Hel en verschroeiende drum lijnen het meest op. Net door een zo gevarieerd allegaartje van donkere metalen aan te bieden blijf je geboeid luisteren en genieten. Enige voorwaarde is dat je die duisternis die Messora je aanbiedt letterlijk ondergaat, zodat ook jij tot de Hel die de band je aanbiedt, zal binnentreden. Besluit: Een stijgende zang, of schreeuw uit de diepste krochten van de Hel, gecombineerd met een gevarieerde instrumentale aankleding die op oorverdovende wijze recht door je ziel boort, of eerder op een trage maar daarom niet minder dreigende wijze, is de rode draad doorheen ‘The Door’. Houdt er ten alle tijde rekening mee, eens die deur geopend naar de diepste krochten van de Hel, die deze Canadese band je aanbiedt, is werkelijk geen weg terug meer mogelijk. Het extra interessante aan een band als Messora is dat je op de muziek die ze brengen geen label kunt kleven. Door deze aanpak kan de band ook een zeer ruim publiek van liefhebbers van die meeste duistere kant van metal aanspreken. Elke soort donkere metal die je kent passeert namelijk de revue. En dat zorgt ervoor dat deze band en plaat een te ontdekken parel is voor iedereen die houdt van donkere extreem metal in al zijn vormen en zwarte kleuren.

Erik van Damme (75)

Independent Release

Tracklist: 1. The Door 2. Tethered 3. The Veil 4. The Falling Star 5. The Pond 6. Untethered 7. The Tide