Hebben we een nieuwe hype in metal land? Plots krijgen we immers een pak releases aangeboden van bands uit Japan en zien we ook een aantal van die bands opduiken op een aantal festivals. Gyze komt ook al uit het land van de rijzende zon. Gyze werd in 2009 opgestart als Suicide Heaven maar wijzigde de naam tot Gyze in 2011. Sindsdien zorgde het viertal reeds voor drie full-albums en nu is er dus deze ‘Asain Chaos’, een twaalf tracks tellend album dat in Europa via Out Of Line Music wordt gepromoot. Dit viertal zorgt voor een mix van melodic death metal, folk metal en speed metal. Opener ‘Far Eastern Land’ kan je als intro beschouwen. Het is een instrumentaal nummer geworden waarin Japanse folk de boventoon voert en die precies zou passen in een of andere serie over samoerai. ‘Asian Chaos’ is dan het eerste nummer waar de heren alle registers open trekken. Het nummer is furieus, immens energiek en gedreven. Het beschikt over een stevige drive, klinkt krachtig met brutaal klinkende vocalen, en door gebruik van fluit worden wat Japanse folk elementen in het geheel verwerkt zodat dit bijna klinkt als een op speed gebrachte Japanse versie van Eluveitie. Vooral tijdens de break gaat de band er razendsnel tegenaan, al maken ze ook gebruik om wat extra Oosterse tinten hun sound binnen te smokkelen. ‘Eastern Spirits’ kent dan weer een langzame opstart, maar al vlug wervelen de heren weer op speed doorheen het nummer zodat het tempo opnieuw hoog ligt. Het flitsende gitaarspel lijkt me een uitdaging voor tal van gitaristen en zeker voor liefhebbers van luchtgitaar spelen lijkt me dit een enorme opgave. Met ‘King Kamuy’, een kort instrumentaal tussendoortje, kan je even op adem komen alvorens de heren met ‘Dragon Calling’ op zoek gaan om snelheidsrecords te breken zonder kracht, brutaliteit en melodie uit het oog te verliezen. De naam van het Zwitserse Eluveitie komt opnieuw in ons op, al ligt ook nu weer de nadruk op speed en is de break weer een flitsende vingervlugge gitaarsolo. ‘Camellia’ wordt aan een iets trager tempo gebracht: gelukkig maar want we vreesden een overdosis aan snelheid. En toch lijkt onze vrees niet volledig onterecht, want na een aarzelend begin, gaat ook ‘Japanese Elegy’ op speed verder. Voor ‘The Rising Dragon’ werd Mark Hudson (Dragonforce) erbij gehaald maar voor een meerwaarde of verandering in tempo zorgt dit niet. En qua compositie is dit duidelijk een van de mindere nummers. Alle registers (op gebied van snelheid dan toch) worden weer geopend voor ‘The White Territories’ waarna nog ‘1945 Hiroshima’ en ‘Asian Chaos (Far Eastern Mix) al even energiek en op snelheidsrecords belust verder denderen. Afsluiter ‘Kakumei’, de bonus track is een al even op speed gebracht instrumentaal nummer dat, spijtig genoeg duidelijk hoorbaar, een andere productie heeft mee gekregen. Besluit: Helemaal niet slecht, maar na, laat ons stellen zes nummers, heb je het kunstje van Gyze door: snelheidsrecords breken. En dat je daar mee heel flitsende en vingervlugge gitaarsolo’s mee krijgt, dat hebben we hier alvast begrepen, maar dit zorgt er dan wel voor dat je het ene nummer maar moeilijk van het andere kan gaan onderscheiden. Nee, echt fan van Gyze zijn we niet geworden na deze ‘Asian Chaos’.
Luc Ghyselen (75)
Out Of Line Music
Tracklist: 1. Far Eastern Land 2. Asian Chaos 3. Eastern Spirits 4. King Kamuy 5. Dragon Calling 6. Camellia 7. Japanese Elegy 8. The Rising Dragon 9. The White Territories 10. 1945 Hiroshima 11. Asian Chaos (Far Eastern Mix) 12. Kakumei