Fans van klassieke melodieuze hard rock met elementen van Led Zeppelin, Whitesnake, Van Halen, Dio en Deep Purple zullen wellicht het debuut van Stargazer in hun kasten liggen hebben. Deze werd in 2010 erg goed onthaald in heel Europa, waardoor de band zich op de kaart plaatste. Echter bleef het geruime tijd stil wat nieuwe releases betreft. Gelukkig waren ze live te bewonderen op festivals als support van Jorn, Stage Dolls, Gary Moore of Nazareth. Nu, negen jaar later, is Stargazer terug met hun opvolger getiteld ‘The Sky Is The Limit’. De huidige line-up bestaat uit de oprichters gitarist William Ernstsen en zanger Tore André Helgemo. Nieuwe leden zijn drummer BP Hovik (Peer Gynt, Ronni Le Tekrø+Terje Rypdal) en bassist Erik Svendgard. Erik speelde met Jorn, Mickey Moody van Whitesnake, Kee Marcello van Europa, Torstein Flakne van Stage Dolls en nog veel meer. De melodieuze omlijning van de titeltrack staat wat in contrast met sterke riff die vrij dominant aanwezig is. Het is een scherp en snedig begin, maar de variaties in het nummer zorgen dat het een ruim publiek zal aanspreken. De solerende gitarist William Ernstsen zorgt voor een knap stukje in deze opener en de vocalen van Tore André Helgemo lijken hiervoor wel gemaakt te zijn. In ‘I’m The One’ en de melodieuze rocker ‘Shadow Chaser’ zorgen bassist Erik Svendgaard en drummer BP Hovik voor een gestaag ritme. Na de ballad ‘So Now You’re Leaving’ toont ‘Lost Generation’ de voorkeur van de classic rock. Het zit vlot in elkaar en is een van de betere nummers. Het trage en zware ‘Cold As Ice’ zorgt dat het ritme een knauw krijgt. Als tegenpool vervolgen het seventies groovende ‘Every Dog Has Its Day’ en ‘Racing The Devil’. Deze laatste bevat een erg sterke gitaarsolo, waardoor dit lang nummer intens blijft. Opnieuw een tandje lager schakelen voor ‘Come To Me’ om het voorgaande gitaargeweld te verteren. En wie denkt dat ‘Sentimental Guy’ een melig nummer is, heeft het duidelijk mis. Opnieuw een snedige riff, die het ritme aangeeft, die sterk aanwezig is. Het ritme varieert nogal op de plaat. Bij ‘Takin’ It Slow’, tja, gaat het terug iets trager maar de rockende afsluiter ‘Silenced By The Wind’ zorgt voor een melodieus nummer waar de vocalen in de spotlights staan. Dertien nummers, goed voor meer dan een uur, dat is hedendaags vrij veel. Echter, deze opvolger van hun debuut liet enige tijd op zich wachten, al was het wachten wel de moeite waard. De nummers zijn meestal gitaargericht en daardoor met krachtige riffs voorzien als leidraad. Stargazer wou zichzelf opnieuw uitvinden en wil met dit album een stap voorwaarts maken. Om in de term te blijven kunnen we zeggen dat deze herrezen heldere ster veel energie en kracht bevat. Ze willen de Noorse grenzen overschrijden en muzikaal gezien zijn ze daar zeker klaar voor. Benieuwd of we deze heren ook in onze contreien kunnen spotten.

Rocking Klingon (78)

Mighty Music PMZ 299

Tracklist: 1. The Sky Is The Limit 2. I’m The One 3. Shadow Chaser 4. So Now You’re Leaving 5. Lost Generation 6. Cold As Ice 7. Turn Me On Forever 8. Every Dog Has Its Day 9. Racing The Devil 10. Come To Me 11. Sentimental Guy 12. Takin’ It Slow 13. Silenced By The Wind