Destruction, voor wie nog duiding nodig heeft, is één van de 4 grondleggers van de Duitse thrash metal, samen met Kreator, Sodom en Tankard. Natuurlijk zijn er nog veel meer goede Duitse thrash bands, eigenlijk teveel om op te noemen. En daar schuilt dus het gevaar voor een band als Destruction. Je hebt een naam en faam opgebouwd, je bent ondertussen al bijna veertig jaar bezig en je moet op hetzelfde hoge niveau blijven scoren. Destruction is daar al die tijd min of meer in gelukt en zit wat mij betreft in een fase van hernieuwde energie én goesting. Opperhoofd Schmier en gitaargodheid Mike Sifringer hebben blijkbaar een verjongingskuur doorgevoerd en tweede gitarist Damir Eskic en drummer Randy Black (Annihilator, Primal Fear) aangetrokken. Recentelijk nog deden ze Durbuy Rock aan en mochten we aanschouwen dat het nieuwe systeem werkte. Damir beperkte zich nog voornamelijk tot het naspelen van Mike, maar je zag dat er chemie was. Nog een belangrijk gegeven is dat Schmier zich gaan bezighouden is met Burning Witches als producent en mentor. Die rol vervult hij ook een beetje voor Nervosa, niet dat Fernanda en Co hun plan niet zouden kunnen trekken, maar je merkt toch dat de meiden opgezet zijn met de interesse van Schmier. Vermelden waard is dat de partner van Damir Eskic een zekere Romana Kalkuhl is, zeg maar het de opperheks van Burning Witches. De wereld is soms klein. Het nieuwe album opent met het gelijknamige ‘Born To Perish’, een nummer dat zo op een Nervosa album zou kunnen staan. Tweede nummer ‘Inspired by Death’ lijkt dan weer te genieten van de dynamiek die je bij Burning Witches terugvindt. Het lijkt me nu al duidelijk dat Schmier de lat voor zichzelf wat hoger gelegd heeft en geen moeite heeft om effectief een hoger niveau te halen. ‘Betrayal’ klinkt ook vanaf de eerste noten spannend en furieus. Dit Destruction verkeerd duidelijk in de vorm van zijn leven. ‘Rotten’ is OK. ‘Filthy Wealth’ is super. ‘Butchered For Life’ wijkt ook af van het geijkte Destruction patroon, maar dat is alleen maar een goede zaak. Destruction brengt nog steeds thrash metal in hun geheel eigen stijl, maar de toevoeging van melodie en originele vondsten doen wonderen. Ook positief is het feit dat over tien nummers de mogelijkheden met de huidige bezetting afgetast en uitgewerkt werden en er geen gastmuzikanten het beeld komen beïnvloeden. Er is wel zoals ik aangaf beïnvloeding, maar die werkt eerder als inspiratie. Je zal geen enkel minder nummer vinden op ‘Born To Perish’. Het ene nummer is al beter dan het andere, maar van vullers is er geen sprake. Bovendien krijg je er bij sommige versies een cover van Tygers Of Pan Tang bij, nl. ‘Spellbound’. Op de Japanse versie is die vervangen door een Riot cover, ‘Fire Down Under’. Destruction kent zijn klassiekers, is een klassieker, is nooit weggeweest, maar toont meer dan ooit waar ze thuishoren: op het hoogste niveau. Ik ben benieuwd of de plannen om de “Teutonic Four” op één affiche te krijgen, geconcretiseerd zullen worden, want dan zouden we nog eens een leuke show kunnen krijgen.

Frederik Blieck (85)

Nuclear Blast

Tracklist: 1. Born To Perish 2. Inspired By Death 3. Betrayal 4. Rotten 5. Filthy Wealth 6. Butchered For Life 7. Tyrants Of The Netherworld 8. We Breed Evil 9. Fatal Flight 17 10. Ratcatcher