Riot V, supports: Asomvel, Indian Nightmare – 19/08/2019 – Crossover Music Club, Gent.
Riot V, of Riot zo je wil, toert momenteel door Europa of eerder gezegd door België, Duitsland, Nederland en Zwitserland. Dus als deze band een kleine week jouw regio aandoet, dan moet je er wel bij zijn. Crossover Music Club was dan ook volledig uitverkocht.
Alvorens Riot V het podium betrad, mocht het internationaal gezelschap Indian Nightmare de aanwezigen verrassen met hun speedmetal punk. Slecht is het allemaal niet, maar echt muzikaal opvallen doen ze nog niet. Ze zijn nochtans getekend bij High Roller Records dat toch een zekere kwaliteitsgarantie biedt. Ze doen een beetje denken aan een punk versie van Evil Invaders. Het ziet er allemaal leuk uit, dat wel, het klinkt ook redelijk, maar ik mis nog iets. Gelukkig hebben ze nog tijd om te groeien. Ik heb een vermoeden dat we het laatste van deze band nog niet gezien hebben.
*foto’s: Asomvel / Indian Nightmare*
Asomvel mocht een poging doen om Indian Nightmare te overtreffen. Asomvel is duidelijk geïnspireerd op Motorhead: zelfde sound, drie leden, gelijkaardige stem, zelfde basgitaar als Lemmy, etc. Ik ga kort zijn: slecht is het niet maar geef mij dan maar Nitrogods.
Ik mag gerust stellen dat iedereen gekomen was om Riot V aan het werk te zien. En vanaf de eerste noten was het kot te klein. Opvallend veel dames ook aanwezig in het publiek, dat zal ongetwijfeld te maken hebben met zanger Todd Michael Hall, samen met Don Van Stavern en Mike Flyntz de gezichten van de band, al werken Nick Lee en Frank Gilchriest heel hard om zich in beeld te spelen op respectievelijk gitaar en drums. We kregen een mix van overwegend ouder werk en nieuwer werk. De laatste twee albums, ‘Armor Of Light’ en ‘Unleash The Fire’ werden vertegenwoordigd middels ‘Armor Of Light’, ‘Angel’s Thunder, Devil’s Reign’, ‘Heart Of A Lion’, Fall From The Sky’, ’Bring The Hammer Down’ en ‘Take Me Back’. De rest van de nummers moest je terug gaan zoeken in de eighties en daar zaten echt een paar parels tussen. Na achttien nummers achtte de band de tijd rijp om het publiek te bedanken en nog een laatste nummer te spelen, ‘Thundersteel’. Dat was even buiten de waard gerekend, want de laatste noten van Thundersteel’ waren nog niet eens afgehaspeld of het publiek brulde om meer te horen. Uiteindelijk kreeg het publiek waar het om vroeg en speelde Riot V nog twee encores. Als het van het publiek afhing, dan had de band verder mogen spelen tot Don waarschijnlijk zijn fles Tequila tot op de bodem soldaat had gemaakt. Ik kan alleen maar zeggen dat Riot V na al die jaren nog steeds een fenomenale band is. Ik hoop dat Mark Reale het gezien heeft en trots is op zijn erfenis, ik hoop het echt. Deze band kan nog een heel eind doorgaan en maakt zich telkens weer onsterfelijk. Riot V heeft misschien niet de bekendheid van een Maiden of Judas, maar de klasse die hebben ze zeker. Hopelijk zien we ze volgende zomer op een festivalweide, in een grote tent waar ze thuishoren. Voor de volledigheid misschien nog even vermelden welke old skool nummers de revue passeerden: ‘Flight Of The Warrior’, ‘On Your Knees’, ‘Metal Soldiers’, ‘49er’, ‘Destiny’, ‘Johnny’ Back’, ‘Storming The Gates Of Hell’, ‘Bloodstreets’, ‘Take Me Back’, ‘Altar Of The King’, ‘Magic Maker’, ‘Swords And Tequila’, ‘Warrior’ en ‘Thundersteel’. Vergeef me maar de titels van encores ontsnappen me.
Met dank aan Fabienne Zwicker (Nuclear Blast).
Tekst: Frederik Blieck.
Foto’s: An Sofie Van Damme.