Parkpop, Oostkamp.

Parkpop, Oostkamp – 17/08/2019 – Beukenpark, Oostkamp.

Afgelopen zaterdag was er terug het gratis festival Parkpop in het Beukenpark te Oostkamp.

Dit festival, dat zijn eerste editie had in 2002, groeit nog ieder jaar nog. Vorig jaar moesten ze op een bepaald moment zelfs hun terreinen afsluiten omdat het volzet was.

Dit jaar heeft de regen in het begin een beetje roet in het eten gestrooid, maar naarmate de namiddag vorderde werd het ook droger en beter.

De namiddag ging van start met twee “tribute bands”: Fuzz Top (ZZ Top) en Kins Of Leon (Kings Of Leon). Het Franse Fuzz Top was een exacte kopie van het origineel zowel uiterlijk als muzikaal. Ze wisselden regelmatig van outfit en zo werd het toch een boeiende show. Over Kins Of Leon kan ik niet veel kwijt daar ik het origineel ook niet zo goed ken. Er was alvast niks aan te merken op hun muzikaal talent.

Na Kins Of Leon was het de beurt aan de eerste Belgische band afkomstig uit Brugge van de avond, Red Zebra. Ze brachten wat er van hun verwacht werd en wonnen zo hun min of meer thuismatch. Ze speelde een set met hun bekendste klassiekers.

Ondertussen begon het terrein goed vol te lopen en was het wachten op Belgian Asociality die zelf een minuut of vijf te vroeg begonnen. Deze band, die ontstond in Keerbergen in 1988, speelt korte krachtige nummers met verschillende invloeden uit diverse genres. Zoals verwacht brachten ze ook hun beste nummers te gehoor.

Tegen 21u45 was het aan de band waar iedereen voor kwam, Channel Zero. Toen Channel Zero opkwam was er een beetje verwarring daar niet Tino maar Dominiek Hoet van King Hiss de bas hanteerde. Later tijdens de show werd hier de reden van gegeven: Tino had een vinger gebroken, maar men verzekerde wel dat Tino volgende week terug mee op het podium staat. Sedert dat ze met een tweede gitarist (Christophe Depree) spelen is hun geluid veel voller geworden. Ze speelden zoals verwacht hun klassiekers afgewisseld met wat nieuwe nummers. Tegen het einde van de show ging Franky nog op wandel tussen de menigte.

Daarna was het nog de beurt aan de Amerikaanse band Tragedy. Die hadden de bijna onmogelijk opdracht om het publiek nog te boeien na Channel Zero. Tijdens hun show begon het park lichtjes aan leeg te lopen. Tragedy brengt klassieke popsongs in een stevigere versie wat zeker niet slecht was maar kon mij toch zo niet bekoren.