Herbakkersfestival – 16/08/2019 – Park aan De Blokhutten, Eeklo.

Zwak uitgedrukt moet de metaldag op vrijdag voor de organisatoren van Herbakkersfestival 2019 (vzw Bakfiets en Muziekclub N9) een hartverlammend avontuur geweest zijn. Spannend was het sowieso al, want het festival heeft na twaalf edities zijn vaste stek op het Herbakkersplein moeten inruilen voor een nieuwe locatie achter de sporthal van Eeklo. Cultureel Centrum De Herbakker wordt immers grondig verbouwd, waardoor op voorhand werd beslist het festival tijdelijk onder te brengen aan De Blokhutten, in het park. Een maatregel die al met zekerheid wordt verlengd tot volgend jaar, aangezien de werken vertraging hebben opgelopen. De opbouw tussen de bomen en het groen vergde een pak meer mankracht en inspanningen, en het was voor iedereen nog wat zoeken. De festivalsite is iets groter, en de sfeer is anders. In zo’n gevallen is het altijd afwachten of het vast publiek de verhuis van de bebouwde kom naar het park zal volgen. Het feit dat de buienradar rood kleurde op vrijdagavond, vergrootte het onzekerheidsgevoel. Maar als klap op de vuurpijl kwam om 14.30 uur het nieuws binnen dat de zanger van headliner Grave om familiale redenen niet op het vliegtuig was gestapt in Zweden. Op zes uur tijd moest een nieuwe headliner worden gevonden, en dat is allesbehalve vanzelfsprekend.

De invaller moest uiteraard in de lijn liggen van het subgenre van de avond, want traditiegetrouw kiest Herbakkersfestival op zijn metaldag voor bands die eerder een specifiek deelpubliek op de been brengen dan voor gemakkelijk te verteren publiekstrekkers. Onze Belgische death metal trots Carnation werd bereid gevonden om in allerijl van de Vogezen naar België terug te keren en de klus te klaren. God Dethroned werd op de affiche tot headliner gepromoot en Carnation vulde de leemte in tussen Reject The Sickness en God Dethroned. Dit alles verliep uiteindelijk vlekkeloos en een achteloze bezoeker die er het fijne niet van wist zal helemaal niets gemerkt hebben van alle commotie op het laatste moment. Alleen al om die reden moet het gezegd dat de organisatie zich bijzonder sterk heeft weten te profileren in tijden van probleemoplossing.

Groot is dan ook de opluchting als aan het begin van de avond duidelijk wordt dat er meer nodig is dan wat regen om een metalhead thuis te houden. Het gezellig verlichte terrein loopt beetje bij beetje vol. Ook de fans van Grave laten het niet aan hun hart komen. Als Reject The Sickness aantreedt om half negen heerst er al een gezellig sfeer en valt er een blok van de schouders van de organisatoren en de talloze vrijwillige medewerkers. Deze bedanken bij het openen van de avond dan ook met nadruk hun ‘meest geliefd publiek van de drie dagen’ om al zo talrijk aanwezig te zijn.

Reject The Sickness is een band uit het Gentse die tussen 2007 en nu twee ep’s en twee albums op de death metal markt heeft gegooid. Op Herbakkerfestival promoten ze ‘The New Chapter’, hun recentste werk dat in februari van dit jaar verscheen. Voor deze ep werden twee bandleden vervangen, en zanger Guy stelt ze kort aan ons voor. Het publiek schuift zachtjes door tot tegen het podium en Reject The Sickness speelt een foutloze set op het knooppunt tussen death metal, thrash en metalcore. Naast ouder werk krijgen we de drie nummers van ‘The New Chapter’ gepresenteerd: ‘Disconnect’, ‘Burning Soil’ en ‘Reset’. Afsluiten doet Reject The Sickness met ‘Awakening’. De toon is gezet en het park heeft dit aperitief duidelijk kunnen smaken.

Dat Carnation een rijzende ster is in Europa lijdt geen twijfel. Hard werk wordt dan ook beloond. Niet alleen muzikaal werkt de band zich dagelijks in het zweet, ook fysiek trainen de bandleden wat af. Zanger Simon Duson verloor dan ook flink wat kilo’s en daar mag hij fier op zijn. Aan flexibliteit mankeert het Carnation ook niet. Vorig weekend nog werd hun show op Alcatraz Metal Fest op het laatste ogenblik verzet naar zondag omdat er op zaterdag niet kon worden gespeeld wegens hevige windstoten. Vandaag zijn ze de helden van de dag omdat ze zich op zes uur tijd wisten te organiseren om het weggevallen Grave te vervangen. Toegegeven, we konden het slechter treffen. Carnation speelt vooral zijn door tempowissels gekenmerkte nieuwer werk met als enige uitzondering ‘Explosive Cadavers’ uit de ep ‘Cemetery Of The Insane’. De voorste rijen wagen zich aan een moshpit maar dit is verraderlijk, zo blijkt, want het mulle natte gras van het park is glad. Gelukkig komt de landing zachter aan dan op de betonnen vloer van het Herbakkersplein. ‘Eeklo, you are all supposed to rot!’ schreeuwt Simon door zijn microfoon, terwijl hij de Entombed cover ‘Supposed To Rot’ inzet. Zijn kenmerkende diepe basstem laat de bomen beven en de duisternis vallen. Voor de vele Carnation fans kan de avond al niet meer stuk, en de regen, daar praat niemand nog over.

Met God Dethroned verschuift het accent nog meer richting hel. Christenvervolgingen, godslastering, kruistochten en satanisme kleuren deze death metal zwart. Naadloos, want zoals deze band black, death en heavy metal met elkaar versmelt, kennen we er maar weinig. Melodieus, op momenten slepend en tegelijk vol geweld, gal en walging: het geheel werkt hypnotiserend en tranceverwekkend. Gelukkig trekt zanger Henri Sattler op tijd en stond eens aan het touwtje van de ballon met luchtige opmerkingen als ‘alle voetjes op de grond’, of ‘we nemen jullie mee op een boottrip, het regent toch al’. Op het terrein hebben de moshers hun lesje geleerd en improviseren ze met een reuze polonaise. Absurd zou je denken, maar eerder een bewijs van de extreem gezapige sfeer die er op Herbakkersfestival heerst. Ondanks de regen is iedereen goed gehumeurd. En God Dethroned trekt de laatste zuurpruimen over de streep met zijn werkelijk kwalitatief hoogstaande nummers en meeslepende gitaarpartijen. Headlinerwaardig, daar is iedereen het over eens.

In feite beginnen we stiekem te hopen dat Herbakkersfestival op deze locatie zal kunnen blijven voor de volgende edities. Dit is een hele upgrade. Als de kosten het toelaten om het festival én gratis te houden én in het park aan De Blokhutten, dan voorzien we een grote groei de komende jaren. De metalheads hebben alvast hun aandeel gedaan vanavond.

Met dank aan Jasmien Van Hulle.

Tekst en foto’s: Sylvie Huybrecht.