Met ‘Voidwalker’ zet het Zweedse One Hour Hell zijn muzikale carrière verder. De band werd in 2007 opgestart en zorgde eerder voor ‘Product Of Massmurder’ (2008) en ‘Interfectus’ (2014). Tal van wisselingen in de line-up zorgden ervoor dat we nu pas het derde werkstuk van het vernieuwde One Hour Hell kunnen aanhoren. Maar het is overduidelijk het wachten waard geweest. Terwijl men op het debuut nog een mix bracht van thrash metal en death metal, wijzigde de sound al wat tijdens het tweede full-album en sloeg men de weg in richting death metal. Dit wordt op deze ‘Voidwalker’ verder uitgediept en aangevuld met kleine accentjes black metal. Opener ‘A Violent Cancer’ zet meteen de toon. Na een aarzelende start gaat het plots eensklaps volle vaart vooruit met een immense dreigende sound waar zware donkere vocalen en een muur van beukende drums en krachtige riffs je genadeloos overdonderen, een korte melodieuze break niet te na gesproken. De duistere dreiging blijft bestaan in het begeesterende ‘Empty Eyes’ waar een mooi, krachtig en stevig meezing moment de grootste blikvanger is terwijl een zwaar, stuwend medium tempo je verder meesleurt in de intense rit. ‘Hall Of A Thousand Minds’ schiet meteen stevig uit de startblokken. Kracht en duistere dreiging blijven centrale gegevens samen met de diepe rauwe en ruwe vocalen die een perfect meerwaarde vormen voor de machtige riffs, de stuwende bassen en de knappe drumpatronen. ‘Within’ klinkt net ietsje melodieuzer en toegankelijker, of is dat maar schijn na de eerste drie mokerslagen die One Hour Hell uitdeelde? De mooie rustige break die hier langskomt is toch een accent die we nog niet hadden gehoord bij dit gezelschap. ‘Exit’ beukt er genadeloos op los en doet dit aan de hand van een fabelachtige drive met een immense kracht waarin schitterende drumpartijen en rollende basslijnen voor mooie accenten zorgen, terwijl de vocalen een immense krachtige storm veroorzaken. De gitaarbreak is melodieus en zorgt voor een heel kort moment van adempauze, terwijl de extra break in tempo en ritme later een welgekomen rustpunt aan biedt. ‘Purge’ blijft op de ingeslagen weg verder gaan met beukende donkere razernij. De intro van ‘Ashes From A Last Breath’ zet ons op het verkeerde been: we dachten een eerder rustiger track te krijgen, maar niets is minder waar, want al vlug trekt het huidige vijftal van One Hour Hell opnieuw alle registers open in een blakende, furieuze en intense rollercoaster. De start van ‘Re-saw’ is melodieus en mag je gerust onder de term “kalmte voor de storm” onder brengen, want daarna gaat het tempo rustige de hoogte in, terwijl de immens krachtige en donkere vocalen met de alles verpulverende riffs, de pompende bassen en de immens effectieve drumroffels voor een dreigende kracht zorgen. Het afsluitende ‘Drivkraft’ lijkt ons een beetje te sparen: in vergelijking met de andere nummers is dit de rust zelve, maar dan wel met een beklijvende onderhuidse dreiging die je opzadelt met een ongemakkelijk gevoel. Wie nog overeind blijft na dit negental is van het stevigste graniet gemaakt. Onze nekwervels hadden het van in het begin reeds keihard te verduren en nog vooraleer ‘Drivkraft’ eraan kwam waren we reeds bezweken en bleven we nazinderend zitten in een hoekje van een totaal vernielde kamer. We moeten dan ook besluiten dat One Hour Hell een heel mooie evolutie heeft door gemaakt en de band mag dan ook op basis van wat ze hier brengen, wat ons betreft, een plaatsje bij de toppers in het (sub)genre gaan opeisen.

Luc Ghyselen (95)

ViciSolum Productions

Tracklist: 1. A Violent Cancer 2. Empty Eyes 3. Hall Of A Thousand Minds 4. Within 5. Exit 6. Purge 7. Ashes From A Last Breath 8. Re-Saw 9. Drivkraft