Blood Red Throne is een Noorse death metal band die in 1998 werd opgericht door Død en Tchort (terwijl beide in Satyricon speelden). Tchort speelde bovendien sinds 1989 bij Green Crnation, één van de eerste death metal bands in Noorwegen. Beide muzikanten hadden heel wat water door zwommen, en een zeer grote voorliefde voor death metal. En staken dus de koppen bijeen voor dit nieuwe project: Blood Red Throne. De band kwam al snel in contact met een zeer bekwame drummer die in hun woonplaats Freddy Bolsø woonde. Kort daarna voegde bassist Erlend Caspersen zich bij de nieuw gevormde Blood Red Throne. De band nam een demo op, getiteld ‘Deathmix 2000’ met Ronni Thorsen van Trail Of Tears voor de zang. Deze demo kreeg uitstekende feedback en Blood Red Throne kreeg meteen aanbiedingen van labels! Nadat men de reeds lange tijd bevriende artiest Mr. Hustler had aangetrokken als de vaste frontman, nam de band in dezelfde line-up het debuut ‘Monument Of Death’ op, uitgebracht via Hammerheart Records in 2001. De band bracht met de regelmaat van de klok nieuwe schijven uit, en maakte heel wat personeelswissels door. Zo maakte Blood Red Throne via een MySpace-blogbericht bekend dat gitarist Tchort de band zou verlaten vanwege “werk- en gezinsverplichtingen” en werd vervangen door Ivan “MeathooK” Gujic van Neongod voor de rest van hun optredens dat jaar. Ondertussen is de line-up weer wat veranderd, maar de energie in gedrevenheid van de beginjaren is gelukkig nog steeds overeind gebleven. In september 2019 komt een gloednieuwe schijf op de markt ‘Fit To Kill’ via Mighty Music, waar dat nog maar eens in de verf wordt gezet. De jarenlange ervaring binnen de scene speelt de band voldoende uit door middel van verschroeiende songs als ‘Requiem Mass’, ‘Bloodity’ tot’ WhoreZone’. Eén voor één schoolvoorbeelden van hoe death metal moet klinken. Als een oorverdovende mokerslag in het gezicht die ervoor zorgt dat je tot waanzin wordt gedreven, en jou als aanhoorder geen moment rust wordt gegund. Dat Dod een meester gitarist is, dat bewees hij al voldoende, maar de man laat zich ook anno 2019 nog steeds omringen door muzikanten die verdomd goed weten waar ze mee bezig zijn. Naast gitaarlijnen die letterlijk door je vege lijf snijden, en drumsalvo’s die aanvoelen alsof je na een kater de hersenpan voortdurend wordt ingeslagen. Is het die typische dodelijke death metal vocale inbreng van Yngve ‘Bolt’ Christiansen die ervoor zorgt dat er koude rillingen over je rug lopen en je prompt apocalyptische taferelen voor de ogen laat halen? Song na song blijft Blood Red Throne ons door deze aanpak verbazen. Meesterlijke songs als ‘InStructed InSanity’, ‘Movement Of The Parasites’ tot afsluiter ‘End’ zijn daar het mooiste voorbeeld van. De band staat trouwens bekend om zijn teksten over dood, verderf en moord. Geen gemakkelijke onderwerpen, maar eerder zeer confronterend. Doordat die op technisch enorm hoogstaande wijze je door de strot worden geramd zorgt Blood Red Throne ervoor dat je uw eigen demonen voortdurend in de ogen kijkt. Origineel is dat niet, en ook begaat de band geen andere wegen dan we van hen gewoon zijn. Anno 2019 bewijst Blood Red Throne na circa twintig jaar nog steeds één van de meest toonaangevende death metal bands te zijn binnen die donkere scene en nog niets van hun verschroeiende vuurkracht en energie verloren zijn. En dat is een enorm sterke prestatie in tijden waar bands al te gauw trappen in de val van routineklussen afleveren en er door die routine je gemakkelijke vanaf maken ”omdat ze niets meer hoeven te bewijzen”. Blood Red Throne doet op ‘Fit To Kill’ dus net het omgekeerde: ze bewijzen dat ze nog steeds stevig in die death metal troon zitten. En daarvoor kunnen we alleen maar waardering opbrengen. Deze schijf is dan ook een parel die elke beetje liefhebber van typische death metal zonder verpinken in huis kan – en moet – halen.

Erik van Damme (90)

Mighty Music PMZ 310

Tracklist: 1. Requiem Mass 2. Bloodity 3. Killing Machine Pt. 2 4. WhoreZone 5. Skyggemannen 6. InStructed InSanity 7. Movement Of The Parasites 8. Deal It Or Die 9. End