Elusion kende zijn levenslicht toen Evy Verbruggen en Domingo Smets de koppen samen staken. Beiden hadden begin 2015 de visie om een band te starten waar melodie en energie centraal staan. Drummer Frederik Van Mieghem en bassist Kristof De Greef vervoegden de band. Hun eerste ep, ‘Desert Of Enticement’, bleef niet lang uit. Ze deelden kort daarop de planken met Xandria en Welicoruss. Een full album drong zich met andere woorden op en toen in 2018 het Spaanse label Art Gates Records interesse toonde om met Elusion samen te werken werden de opnames voor ‘Singularity’ gestart. Stijn Van Peborgh zorgt intussen voor wat extra gitaargeweld. ‘Choices And Chances’ laat je met een achtergrondkoor rustig op toeren komen met een oosters getinte zang. De progressieve stukken maken het openingsnummer boeiend en de crescendo kracht die Evy brengt is opmerkelijk. De erg breekbare vocalen missen echter wel nog wat kracht en body zoals je een bij een Nightwish mag verwachten. De grunts, die we in ‘The Tales That Tree Tell’ horen, ondersteunen de cleane vocalen. Een tweede nummer, waarin een arrangement veel muzikale variatie bloot legt. Wie de band op YouTube opzoekt, komt ongetwijfeld ‘The Strive’ tegen. Het vlotte, melodieuze nummer is een oorwormpje, dat het album meteen een duwtje in de rug geeft. De prachtige videoclip kon intussen enkele duizenden kijkers overtuigen. Ook ‘Lovelorn’ is op YouTube te vinden. Deze lyric video kent veel variatie en de tweezang is een leuke verrassing. In de erg ingetogen intro van ‘In Eternity’ wordt het bereik van Evy’s vocalen tot het uiterste gestrekt. Het nummer lijkt op een sprookje. ‘Reconciliation Of Opposites’ baadt in een Oosterse sfeer. Minpuntje vond ik ‘My War Within’, wat voor mij te traag en niet onderhoudend genoeg is. ‘Crystal Doubts’ maakt veel goed met een veel belovende intro. Een opgewekte uptempo melodie wordt met keys en riffs onderbouwd. Terug die progressieve toets en de riffs die een dubbele basdrum nog net in toom kunnen houden. ‘Anamnesis’ kon me niet raken, al zit het nummer goed in elkaar. Laat dit nu net het langste (acht minuten) nummer zijn … Earcatcher ‘The Strive’ vinden we ook in een “Spankraght Remix” versie terug als afsluiter van de schijf. Eenzelfde nummer maar in een ander jasje. Dit album bevat veel ritmewissels, is progressief maar vaak voorspelbaar. De zang is wel goed maar duidelijk de zwakste schakel. De grunts komen hier en daar wel ter ondersteuning helpen. Met slechts negen nummers in een klein uurtje krijgen we nummers die (iets te) lang zijn en soms op elkaar gelijken, waardoor ik een beetje het gevoel kwijtraak. Het zal wel persoonlijk zijn, maar weet dat dit album niet moet onderdoen voor bands die soms bij een derde album nog de lat niet zo hoog weten te leggen.

Rocking Klingon (74)

Art Gates Records

Tracklist: 1. Choices And Chances 2. The Tales That Tree Tell 3. The Strive 4. Lovelorn 5. In Eternity 6. Reconciliation Of Opposites 7. My War Within 8. Crystal Doubts 9 Anamnesis 10. The Strive