Het Amerikaanse Yawning Man werd in 1986 opgestart, terwijl een eerste album er pas aan kwam in 2005 (‘Rock Formations’). Deze ‘Macedonians Lines’ is, als we goed hebben geteld, het achtste full-album. De band wordt aanzien als een van de grondleggers van wat we desert rock noemen. Hun mix van psychedelica en stoner rock brengen ze instrumentaal en dat doen ze ook nu opnieuw zonder echte nieuwe paden in te slaan. Het trio – Gary Arce (gitaar), Mario Lalli (bass) en Bill Stinson (drums) – is zodanig op elkaar ingespeeld dat de heren waarschijnlijk aan een simpel blik voldoende hebben om te weten wat ze van hun medemuzikanten kunnen verwachten. Op deze ‘Macedonian Lines’ krijg je zes nummers aangeboden die rustig weg kabbelen als je niet iets van een of ander geestverruimend middel hebt genomen. Nu en dan wordt het tempo een ietsje opgeschroefd, krijg je een iets krachtiger vibe toegestuurd, mag de bass even zijn neus aan het venster steken of krijgt een drumpatroontje iets meer aandacht, … maar het blijft allemaal rustig, braaf en beschaafd klinken zonder ergens uit de bocht te gaan. Misschien dat dit totaal anders klinkt als je in een bepaalde roes bent, maar ten huize je dienaar was er niets op voorraad die ons echt kon helpen om die roes op te wekken. Dat een pak liefhebbers van (sub)genre Yawning Man erg hoog aanschrijven kunnen we wel begrijpen, maar in onze oren klinkt het toch duidelijk te braaf en vooral te weinig om ons echt over de streep te trekken.

Luc Ghyselen (70)

Heavy Psych Sound HPS 105

Tracklist: 1. Virtual Funeral 2. Macedonian Lines 3. Melancholy Sadie 4. Bowie’s Last Breath 5. I’m Not A Real Indian (But I Play One On TV) 6. I Make Weird Choices