The Iron Maidens, support: Reds’ Cool – 10/05/2019 – De Kreun, Kortrijk.

In het teken van de “A Piece Of Europe” tour komen The Iron Maidens opnieuw naar De Kreun in Kortrijk. Anderhalf jaar terug waren ze hier ook al eens te gast met een spetterende show, helaas kon ik er dan niet bij zijn. Deze vijf dames staan te boek als “The World’s Only Female Tribute to Iron Maiden”… en daar ik nogal een fan ben van de NWOBHM scene én van Iron Maiden (de tachtiger jaren in het bijzonder) wou ik deze keer de kans niet laten ontglippen. Ik sta reeds te popelen op de eerste rij om deze dames te kunnen bewonderen maar eerst …

Het Russische Reds’ Cool uit St-Petersburg dat vanavond De Kreun mag opwarmen. Deze vijfkoppige hard rock band is niet aan zijn proefstuk toe, opgericht door gitarist Sergei Fedotov in 2009 onder de naam Oldschool brengen ze de cd ‘Attraction’ uit. In 2012 veranderen ze de naam in Reds’ Cool en dan gaat de bal pas goed aan het rollen. In 2013 verschijnt ‘Bad Story’, gevolgd door ‘Press Hard’ in 2015. Ook live gaat het hen voor de wind: ze mogen openen voor bands als Whitesnake, Accept, U.F.O., Magnum, Black Star Riders, Gotthard en zo kan ik wel nog een tijdje door gaan, bevestigen de capaciteiten van deze band. Met een voet stevig in de jaren tachtig gepland weten ze hun nummers van een toets “British Classic Rock Vibe” te voorzien. De vocals van nieuwkomer Kir Soro passen hier wonderwel bij want de man is gezegend met een warme diepe rockstem, tevens weet hij met zijn looks wel wat vrouwen harten sneller te doen slaan. Entertainen kan die gast wel. Gitaar tandem Sergei Fedotov & Ilia Smirnov imponeren door de harmonische melodieën, indrukwekkende solo’s en koele riffs die ze schijnbaar moeiteloos uit de losse pols schudden. De ritme sectie bestaat uit Andy Kulligin (bass) en Andy Krouglov (drums) en die zorgen voor de strakke maar subtiele sound. Dit hebben we allemaal wel eens gehoord. Er zijn honderden bandjes van dit soort, maar bij Reds’ Cool zit er een zekere frisheid in, tevens zeer energiek en vol enthousiasme gebracht. Goeie opwarmer!

… Terwijl de lichten doven knalt ‘Doctor Docter’ (U.F.O.) door de boxen … en dan komt een van de meest succesvolle “tribute bands” van de wereld het podium op … wel … veroveren is misschien een juister woord. Gejuich stijgt op uit het talrijk opgekomen publiek, “devil horns” steken de lucht in en … het indrukwekkend ‘Invaders’ barst los. De start van een avondje vol Iron Maiden klassiekers. Dit is de voorlaatste show van de tour en dan kan de vermoeidheid al eens toeslaan maar niets is minder waar, de “Maidens” zijn in topvorm. Niet alleen spelen ze de nummers tot in de perfectie, ze imiteren de band ook naar hartenlust en daar verbaasd Kirsten Rosenberg (a.k.a. Bruce) me echt. De theatrale stijl van Bruce Dickinson is haar op het lijf geschreven en het publiek hangt aan haar lippen. Ander “Maiden” beest is de bevallige Linda McDonald (a.k.a. Nikki): met wat een onwaarschijnlijke kracht mept die op de vellen zeg! Vele mannelijke collega’s kunnen alleen maar jaloers zijn op de power die uit dat frêle lijf komt. Wanda Ortiz (a.k.a. Steve) is een charmante verschijning die haar glimmende blauwe vier-string bass met heel veel gevoel en kunde bespeelt, nonchalant één voet op de monitor, op en neer jumpend, ondertussen nog de backing vocals voor haar rekening nemend. Ook de “Maidens” guitar tandem Courtney Cox (a.k.a. Adrian) & Nikki Stringfield (a.k.a. Dave) mag er best zijn, ze ogen niet alleen mooi op het podium, spelen kunnen ze als de beste. De twin solo’s vliegen ons om de oren terwijl de energie en spelvreugde ervan af druipt. Ondertussen zit De Kreun zowat aan zijn kookpunt, de fans zingen nummers zoals ‘Two Minutes To Midnight’, ‘Die With Your Boots On’ en ’22 Acacia Avenue’ woord voor woord mee. Het luchtgitaar spelende, headbangende publiek gaat helemaal uit de bol en het applaus na ieder nummer is oorverdovend!!! Hoogtepunten zijn er bij de vleet, van ‘Wasted Years’ waar een gewapende robotachtige creatuur de aandacht komt opeisen, ‘The Trooper’ met Kirsten in rode legerjas en Union Jack bij de hand – zowat halfweg het nummer werd die vervangen door onze eigenste driekleur! –, ‘Powerslave’ waarbij Kirsten een prachtig Inca masker draagt, en bij ‘The Number Of The Beast’ komt het ‘Beast’ persoonlijk wat rond hossen op het podium. Met ‘Wratchild’ en ‘Murders In The Rue Morgue’ krijgen we twee echte old school nummers uit het ‘Killers’ (1981!) album: zalig om die nog eens terug te horen. Buitenbeentje in deze set is ‘The Clansman’ uit het ‘Virtual XI’ (1998) album . ‘Heaven Can Wait’ is de meezinger bij uitstek geworden en na een zinderende ‘The Evil That Men Do’ verdwijnen ze van de stage … “Scream for me Kortrijk!!!” roept Kirsten en het machtige ‘Hallowed Be Thy Name’ zet De Kreun in lichterlaaie. Een laatste maal steken we met zijn allen de “devil horns” de lucht in en op de tonen van het beukende ‘Run To The Hills’ zingen we ons helemaal schor en zijn de nekspieren nadien aan een oplapbeurt toe! Om het feestje helemaal compleet te maken komt de mascotte (Eddie?) de “Maidens” nog vervoegen op het podium en luid dit ook het einde van deze geweldige show in. “They came, they saw, they conquered us all…Come On You Irons! Up The Hammers!!!”

Met dank aan Filip Nollet.

Tekst: Livine Dereuck.

Foto’s: Marc Callens.