Nervosa, support: Rezet – 01/05/2019 – De Verlichte Geest, Roeselare.
De stilaan drukke concertagenda leidde ons wederom naar de West-Vlaamse metal tempel, De Verlichte Geest, voor een Belgische show in de Europese tournee van Nervosa.
Nervosa werd vergezeld van de Duitse thrashers van Rezet, die reeds sedert 2004 aan de weg timmeren. Ik mocht me dus verwachten aan een professionele en onderhoudende set … maar die kwam er helaas niet. Het is duidelijk dat het aan het enthousiasme van de band niet ligt, maar wel aan de kwaliteit van de band en de staat van het genre. Kijk, als je als thrash band “in the picture” wil staan, dan moet je iets speciaals hebben om tussen de massa op te vallen. En Rezet vult enkel de basisvoorwaarden in, maar brengt niets extra. Thrash as usual. Leuk maar het gaat naderhand een beetje vervelen, zeker de nummers wat meer naar klassieke heavy metal neigen klinken wat teveel als dertien in een dozijn. Spijtig ergens, want ‘Deal with it’ en ‘Reality Is A Lie’ zijn in se prima albums. Ik vermoed dat ook de aanwezigen eenzelfde gevoel eraan over hielden.
Nervosa is voor de tweede maal in het land terug dit jaar. Onlangs nog mochten ze Durbuy Rock Fest in vervoering brengen met hun mix van thrash en death, tot groot jolijt van de aanwezige metalheads. In Roeselare werkten ze hun Europese tournee verder af. De meesten waren duidelijk gekomen voor Nervosa. Je begint ook stilaan meer en meer Nervosa shirtjes te zien in de zaal en bovendien was de merch danig geplunderd zodat er voor mensen met een maatje meer zo goed als niets overschoot. De band wint dus aan een sneltempo fans erbij op basis van goede nummers en goede shows. Het feit dat de dames ook een streling voor het oog zijn en bovendien super attent naar fans toe zal hen daarbij geen windeieren leggen. Soit, het moge duidelijk zijn Nervosa is een rijzende ster aan het metalfirmament. De set was grotendeels dezelfde als de Durbuy Rock Fest set. Veel nummers kwamen uit ‘Downfall Of Mankind’: ‘Horrordome’, ‘Never Forget, Never Repeat’, ‘Bleeding’, Vultures’, Kill The Silence’, Raise your fist’, ‘Fear, Violence And Massacre’, … De vorige albums waren minder vertegenwoordigd. Uit ‘Agony’ brachten ze ‘Arrogance’, ‘Guerra Santa’, ‘Intolerance Means War’ en ‘Hostages’. Uit ‘Victim Of Yourself’ waren er nog ‘Death’ en ‘Into Moshpit’. Ook niet-album nummer ‘Masked Betrayer’ heeft nog steeds zijn plaats in de set. Ik hield een dubbel gevoel over aan de set. Enerzijds “niets op aan te merken”, althans op het eerste zicht. Anderzijds had ik het gevoel dat er iets aan het bewegen is, waarmee de band gaat moeten rekening houden. De dagen van ongedwongenheid zijn voorbij. De band is meer en meer een machine geworden en trekt steeds meer fans aan. Die willen allemaal een stukje Nervosa en dat gaat de band binnenkort niet meer kunnen geven op dezelfde manier als ze nu doen. Sommige fans eisen zeer veel aandacht op, waardoor enkele leden een ganse poos na het optreden niet beschikbaar zijn voor handtekeningen of een foto. Toch wel een foutje. Daar gaan ze aandacht moeten aan besteden. Nervosa deel 1 is bijna klaar om het tijdelijke met het eeuwige te ruilen, benieuwd of Nervosa deel 2 klaar is om een middenmotor te worden en te blijven. Op basis van wat ik nu zag gaan ze hun P.R. moeten verzorgen en nadenken over hun muzikale toekomst. Anders gezegd frisse ideeën zijn welkom en een professionelere aanpak is nodig. Succes meisjes. Met Alcatraz in Augustus staat er trouwens een serieuze uitdaging hen te wachten.
Met dank aan Lucas Aerbeydt, Mike de Coene en Claudia Steinlechner (Napalm Records).
Tekst: Frederik Blieck.
Foto’s: Andy Maelstaf.