Het begint een gewoonte te worden dat ik muzikaal eens de randjes ga opzoeken en er bewust over ga. Zo ook met deze In Motion, de meer melodic death metal / thrash metal uitlaatklep van Tom Tee. Het is nog geen jaar geleden dat hij het meesterwerkje Entering Polaris uitbracht, dat bij MUSIKA erg gesmaakt werd. We kennen Tom natuurlijk van zijn vele bands of projecten zoals Thorium, Ostrogoth, 23 ACEZ en anderen. Met In Motion laat hij dus een ruigere kant van hem zien. De band kende een tijd terug zijn oorsprong en had toen de naam Thriving Force. De nummers werden opgefrist, aangepast waar nodig en opgenomen. Door de titel van het album blijft een stukje geschiedenis van deze band overeind. De dag voor de release van het album, 21 februari 2019, kon je de plaat al eens beluisteren in de Crossover in Gent. Het ganse album werd gespeeld met visuals die zijn compagnon Pete Mush, het brein achter Quantum Fantay, voor de gelegenheid in elkaar gestoken had. Tussen de vele hapjes en de nodige liquide ondersteuning door, kon ik ook met de man achter het platenlabel Freya Records kennismaken, alsook de promotor Mike De Coene. Vele bekende gezichten waren immers afgezakt om in avant premiere dit album te kunnen horen en aanschaffen. Dit is trouwens ook de locatie waar de liveclip van Thorium opgenomen werd. Voor de promo van het album was enkele weken vooraf een photoshoot gepland met uiteraard Tom zelf, maar ook met Jonathan Braekman, Hans Audenaerd en Wim Smekens. De lijst aan gastzangers is ook hier een serieuze lijst geworden en Tom kon onder andere David Davidson (Revocation), Björn Strid (Soilwork), Pierre “Shawter” Maille (Dagoba), Jasper Daelman (ex- Anti-Icon), Matthieu Romarin (Uneven Structure), Jeffrey Rademakers (Spartan), Mike Slembrouck (After All, Rik Priem’s Prime) , Benny “Zors” Willaert (23 Acez, Black Snow, Gemini Season) en Sindre Nedland (In Vain) ervan overtuigen om plaats te nemen achter de microfoon. Dat feit alleen is eigenlijk een positieve trigger om de play-knop hard in te drukken. En dan de nummers zelf. ‘Inception’ opent de schijf vrij rustig en instrumentaal. Een Spaans getinte intro wordt door schurende riffs onderbroken en Tom’s eerste vingervlugge soleerwerk zet de toon. Maar echt heavy wordt het bij ‘Thrive’. Intussen is er ook een lyric video te vinden op YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=QT1Sd9PitbA. Beenharde en agressieve riffs worden door de vocalen van David Davidson (Revocation) & Björn Strid (Soilwork) afgewisseld. Joris “The Vandal” Van Daele (Michael Angelo Batio) sluit het nummer met een gevoelige solo af. Ook met ‘I Bleed Worlds’ worden we even op een verkeerd been gezet door de rustige start. Al vlug wordt de snarenplukker van dienst terug actief en naast de gierende solo krijgen we dreigende riffs die voor een dreunend ritme zorgen en het nummer loodzwaar en erg duister maken. De puike vocale prestatie van Pierre “Shawter” Maille (Dagoba) onderstreept dit. De ritmewijziging zorgt eventjes voort een gemoedswissel, maar al vlug beukt het nummer zich brutaal verder. ‘The Dyeing of Spheres Pt. 1’ kent enkele duidelijk progressieve trekjes en de grunts komen deze keer van Jasper Daelman (ex- Anti-Icon). Voor het tweede deel van dit verhaal heeft Matthieu Romarin (Uneven Structure) plaats genomen achter de microfoon en brengt met zijn cleane zang een meer nineties geluid. Het nummer zweeft iets meer door de melancholische ondertoon maar kent halverwege ook de nodige progressieve agressieve arrangementen en grunts om het geheel loodzwaar aan de grond te nagelen. De funky snaren van de bas trillen ‘Utopia’ op toeren en een vingervlugge en melodieuze gitaarondersteuning zetten ons weer even op het verkeerde been. Snoeihard worden we ter orde geschreeuwd door een vocaal trio. Jeffrey Rademakers (Spartan), Mike Slembrouck (After All, Rik Priem’s Prime) en Benny “Zors” Willaert (23 Acez, Black Snow, Gemini Season) gaan de vocale clash met elkaar aan en resulteren in een hoogstaand pareltje. Schurend, thrashy en progressief baant het nummer zich een weg. De tempoveranderingen alsook de gitaarsolo’s zijn moeilijk voorspelbaar en dat zorgt voor een zevental minuten variatie. ‘Lunar’ pakt het dan weer rustiger aan en deze instrumentale track kan dan ook als relatief kort rustpunt gezien worden in dit album. De sfeervolle gitaarklanken tonen aan dat Tom meer dan een metal gitarist is, maar ook met vele andere stijlen raad weet en die op die manier goed weet te integreren. Op eenzelfde mystieke rustige sfeer komt ‘Always In Motion’ op gang. Maar het tij keert vlug en Sindre Nedland (In Vain, Funeral) en Björn Strid (Soilwork) zorgen dat deze meer dan achttien minuten durende parel vocaal onderstreept wordt. Ook hier de nodige lichtere instrumentale stukjes die het nummer telkens van de nodige rustpunten voorziet om … zich keihard te herpakken. Naar het einde van het nummer krijgen we de toch wel opmerkelijke saxofoonsolo van Gregg Rossetti (Suspyre) die het nummer een sexy schwung geeft. Hand in hand gaan een klassieke gitaar en een saxofoon in alle rust naar het instrumentaal einde van het album en met ‘Solar’ sluiten hiermee het album af. Met dit album levert Tom alweer een pareltje af, waar je toch eventjes moet van bekomen. Het album pakt je bij momenten ruwweg bij de keel en dringt door merg en been. En net op het moment dat je die agressieve aanpak bijna verteerd hebt, weet In Motion je te pakken met een gevoelige snaar. Het album bevat erg veel en heeft, zeker voor mij, meerdere luisterbeurten nodig.

Rocking Klingon ( 84)

Freya Records

Tracklist: 1. Inception 2. Thrive 3. I Bleed Worlds 4. The Dyeing Of Spheres Pt. 1 5. The Dyeing Of Spheres Pt. 2 6. Utopia 7. Lunar 8. Always In Motion 9. Solar