Rhapsody Of Fire, supports: Thornbridge, Avalanch – 04/03/2019 – De Kreun, Kortrijk.

Guur weer, krokus vakantie, maar voor een potje stevige power metal willen we wel nog eens de deur uitkomen. In De Kreun staan vanavond drie bands op het podium die hun sporen ruimschoots verdiend hebben in het genre.

Het voor mij onbekende Thornbridge mag de spits afbijten. Deze Germaanse band uit Alzenau speelt een soort up-tempo power metal waarbij de songteksten teruggrijpen naar de donkere mysterieuze onderwereld. Magie, fantasie en mystiek spelen overduidelijk een hoofdrol. Na de demo ‘Galley Of Horror’ (2012) en eerste full album ‘What will Prevail’ (2016), zijn ze met ‘Theatrical Masterpiece’ (2019 – voor review zie rubriek CD review) aan hun tweede full album toe en met het gelijknamige titelnummer openen ze hun set die een half uurtje mag duren. Zanger gitarist Jörg Naneder verkondigt meteen dat dit hun eerste optreden in België is. Opvallend zijn de referenties naar bands zoals Hammerfall en Blind Guardian die om het hoekje komen loeren, maar veel minder bij de keel grijpen. Dit komt allemaal een beetje zoutloos over en dat is voor een stuk te danken aan de ietwat lauwe uitstraling op het podium. Mede door de weinige plaats die ze toebedeeld krijgen op de stage, de bassist en second gitarist die ter gelijke tijd een groot deel van de vocalen voor hun rekening nemen, komen nauwelijks van achter hun microfoon vandaan en dan krijg je een ietwat statische performance. Ook de interactie met het publiek is al bij al weinig overtuigend, hier is nog werk aan de winkel.

Als tweede band krijgen we het Spaanse Avalanch op ons bord. Dit power metal gezelschap (waarbij overwegend in de Spaanse taal gezongen wordt) ontstaat in 1993 als een pure power metal band. In de loop der jaren, mede door heel wat personeel wissels, is men een ietwat andere koers gaan varen, met zijsprongetjes naar progressieve / alternatieve metal, een beetje folk, zelfs pure hard rock kwam er aan te pas. Enige constante in de geschiedenis van de band is gitarist Alex Rionda die sedert 2016 met een geheel vernieuwde band, terug de power metal toer op gaat. Omschreven als een van de “Leading Spanisch-Language” heavy metal bands is het niet zo verwonderlijk dat deze heren heel veel toeren in Spaans sprekende landen, voornamelijk Latijns-Amerika dan. Nu hebben ze met ‘El Secreto’ een nieuw album uit en tot mijn grote verbazing zingen ze deze avond ook gewoon in het Engels. Dit vijftal maakt in ieder geval heel wat meer indruk dan de vorige band, mede door de overtuigende podium présence van frontman Isra Ramos, deze charismatische zanger maakt binnen de kortste keren een overduidelijke klik met het publiek, en wat voor stem heeft die gast zeg! Alex Rionda bezorgt ons meerdere kippenvel momenten met heerlijke solo’s en beukende riffs, maar de meest in het oog springende performer is zonder meer Mike Terrana (ex Tarja, ex Axel Rudy Pell) met onafscheidelijke hanenkam en in gespierde blote bast, zijn van vuurrode cymbalen voorziene drumkit geselend, al betrof het zijn laatste keer. Wat een beest zeg!!! En of dit nog niet genoeg is hebben ze met Dirk Schlächter nog een prijsbeest in de rangen, deze erg begaafde bassist maakte jarenlang deel uit van Gamma Ray en zorgt nu samen met Mike voor de retestrakke sound. Keyboards zijn van de hand van Manuel Ramil en die zorgen voor een mooi vol geluid. Hier lust het publiek pap van en gaan de handen wel op elkaar. Aangename kennismaking met een groep die nog heel wat in zijn mars heeft en misschien kan deze tournee wel meehelpen aan de definitieve doorbraak in Europa. – P.S.: het nieuwe album, ‘El Secreto’, is in twee versies verkrijgbaar, Spaans of Engels gezongen.

* Setlist : The Oracle / Demiurgus / Deception / Flower In The Ice / Alchemist / Baal / Lucero / Torquemara

Dan wordt het stilletjes aan tijd voor Rhapsody Of Fire. Deze Italiaanse symphonic power metal band heeft zich in de loop der jaren een heel eigen typische sound toegeëigend. Invloeden uit de klassieke en barokke muziek, cleane vocals, aangevuld met koren, vermengd met stevige metal maakt het tot een episch geheel dat zelfs als filmmuziek niet zou misstaan. Daarbij vertellen de teksten telkenmale een verhaal opgebouwd rond de mystiek en de heroïsche waarden uit de middeleeuwen en de eeuwige strijd tussen goed en kwaad. Zopas hebben ze met ‘The Eight Mountain’ een pareltje van een album – hun twaalfde al! – uitgebracht (voor review zie rubriek CD review) en daaraan werd een Europese tournee vastgekoppeld. Wij mochten dit vanop de eerste rij aanschouwen. Op de tonen van ‘In Principio’ komt de band het podium op, om gelijk furieus van start te gaan met ‘Distant Sky’ waarbij frontman en zanger Giacomo Voli direct alle registers opentrekt: wat een stembereik, toonvast, niet het minste foutje gedurende de ganse show. Hierbij schuwt hij het contact met de fans niet, het podium afdweilend van links naar rechts, handen en vuistjes gaan over en weer. Vervolgens krijgen we met ‘The Legend Goes On’ een eerste nummer uit het nieuwe ‘The Eight Mountain’ album, er zullen er nog vijf volgen! ‘The Courage To Forgive’, ‘March Against The Tyrant’, ‘Rain Of Fury’, ‘Warrior Heart’: allemaal nummers die met heel veel passie, energie en aan een hoog tempo gebracht worden. Uitzondering is het enig mooi gezongen ‘The Wind, The Rain And The Moon’, begeleid door sfeervolle keyboards en prachtig gitaar werk van Roby aan het eind van het nummer, om stil van te worden … echt een kippenvel moment! Maar ook het oudere werk wordt niet vergeten, nummers zoals ‘Dargor, Shadowlord Of The Black Mountain’, ‘Into The Legend’, ‘The March Of The Swordmaster’, ‘Dawn Of Victory’ en ‘Holy Thunderforce’ klinken nog steeds fris in het gehoor en worden door het publiek luidkeels meegezongen. De band verkeert in topvorm. Splijtende solo’s van gitarist Roby De Micheli vliegen ons om de oren, de zes (!) snaren bass van Alessandro Sala ronkt en gromt als vanouds en samen met de beukende drums van Manu Lotter zorgt dit voor de stevige power metal sound. Maar deze muziek zou heel wat minder episch en bombastisch klinken zonder de op klassieke leest geschoeide keyboard partijen van de maestro himself : Alex Starpoli !!!. Dit is de leading man, iedereen op sleeptouw nemend in dit symphonic power metal avontuur. Met ‘Reign Of Terror’ en ‘Emerald Sword’ komt er na dik anderhalf uur een einde aan dit zeer genietbare optreden … waarna wij uiterst tevreden en met een brede glimlach huiswaarts keerden!

Met dank aan Sarah & Lucas (Feed The Fire).

Tekst: Livine Dereuck.

Foto’s: Marc Callens.