Avantasia … wat bij een eerste (rock-opera) project in de media zo goed als afgekraakt werd, blijkt twintig jaar grootser dan ooit te zijn geworden. Tobias Sammet, het brein achter dit project, kan hier zijn meer epische kant de vrije loop laten, terwijl hij in Edguy meer de snoeiharde metal trotseert. Het is zijn sprookjesland waar hij al meerdere keren een muzikale clash wist te vormen tussen de hedendaagse power metal, bombastische orkestraties en de crème de la crème op gebied van vocalisten. Inmiddels is het achtste full album een feit. ‘The Metal Opera’ (2001), ‘The Metal Opera Part II’ (2002), ‘The Scarecrow’ (2008), ‘The Wicked Symphony’ (2010), ‘Angel Of Babylon’ (2010), ‘The Mystery Of Time’ (2013), ‘Ghostlights’ (2016) en nu dus ‘Moonglow’. Een nieuw album, een nieuw verhaal. Opnieuw is de waslijst aan gastzangers lang, al zit er enige verandering in. Zo zijn Hansi Kürsch (Blind Guardian), Mille Petrozza (Kreator) en Candice Night (Blackmore’s Night) er voor de eerste keer bij. Verder komen we gekenden als Ronnie Atkins (Pretty Maids), Jørn Lande (Jorn), Eric Martin (Mr. Big), Geoff Tate (Operation Mindcrime), Michael Kiske (ex-Helloween / Unisonic) en natuurlijk Bob Catley (Magnum) tegen. Het eerste wat opvalt aan het album is het (opnieuw) prachtige artwork. De Zweed Alexander Jansson levert hierbij een prima werk af. Met een vocale intro heet Tobias ons allemaal welkom bij zijn nieuwe creatie. De opener pakt je van de eerste noten bij de keel en voor je het beseft schiet de ganse trein op gang met een catchy melodie die je de tien komende minuten weet te begeesteren. Alle troeven worden nog niet uitgespeeld al scheelt het niet veel. Qua songwriting kan deze wel tellen, want we krijgen power metal met een break dat soms aan Meatloaf doet denken. Na een gitaarsolo van Sasha Paeth valt het nummer na een kleine acht minuten zelfs helemaal stil. Crescendo bouwt het zich terug op uit het niets tot een over de top climax. In ‘Book Of Shallows’ worden die andere troeven boven gehaald. Voor de komende vijf minuten wordt Tobias vergezeld door Hansi Kürsch, Ronnie Atkins, Jørn Lande en Mille Petrozza. Tempo wisselingen laten het nummer halverwege nog agressiever losbarsten. Het duistere gespuis dat in het maanlicht rondloopt laat voor het eerst van zich horen. Beenhard, soms naar het thrash reikend, komt het nummer binnenvallen. De combinatie van vocale kracht wordt maximaal uitgespeeld. In groot contrast staat ‘Moonglow’ waar vocaliste Candice Night rustig haar intrede doet. In deze track horen we een speels maar steeds krachtiger duel dat zelfs enkele progressievere stukjes niet uit de weg gaat. Het catchy nummer ontpop zich al vlug tot een oorwormpje. ‘The Raven Child’ werd als eerste single uitgekozen en verscheen in zijn ruime elf minuten durende versie op YouTube als lyric video: https://www.youtube.com/watch?v=CTN2ZzpQRh4. Hansi Kürsch en Jørn Lande zijn hier gastvocalisten. ‘Starlight’ combineert uptempo ritmes, riffs en een groovy baslijn tot een energiek nummer. Ronnie Atkins combineert zijn schurende stem met de vocale uithalen van Tobias. Voor het intiemere ‘Invincible’ springt Geoff Tate bij. Samen met Tobias geeft hij dimensie aan dit vocale hoogstandje. Dit kortste nummer overspant net de drie minuten en gaat naadloos over naar ‘Alchemy’. Uit de rust van het vorige nummer ontstaat een riff die steeds prominenter aanwezig wordt en we krijgen deze keer terug een combinatie Sammet – Tate, maar een pak krachtiger. Met een verrassende keyboardintro start ‘The Piper At The Gates Of Dawn’. Het vrij traditioneel power metal nummer weet een gigantische reeks stemmen te combineren. Niemand minder dan Ronnie Atkins, Jørn Lande, Eric Martin, Bob Catley en Geoff Tate wisselen elkaar af en zorgen zelfs dat de rustige break in het midden spannend blijft. Ze behouden, in samenwerking met een virtuoze snarenplukker, melodie van begin tot eind van het zeer aan te bevelen nummer. Bob Catley is alweer van de partij in ‘Lavender’, een track met een vrij groot Broadway gehalte. Samen met Tobias vormt hij een prachtig duet. Ze geven dit nummer de vrolijkheid en melodie mee waardoor het een pak intenser en grootser wordt. In ‘Requiem For A Dream’ vinden we twee keer de letter “M”. Dat kan niet anders dan een verwijzing zijn naar Michael Kiske. Het nummer is een klassieker die de clichés bevestigd maar zodanig goed werkt dat het mijn favoriete nummer van het album is. Met de gekende vocale uithalen van Michael krijgen we melodieuze power metal van de hoogste plank. Doe daar nog een ratelende bas, een hyperdrummer en erg catchy refreinen bij en je hebt het recept van mijn keel- en nekpijn. Of het nu nodig was om met een cover van dit nummer dit album af te sluiten weet ik niet. Feit is wel dat het muzikale hoogstandje in de laatste rechte lijn doorprikt wordt van snijdend gitaarwerk zoals we dat ook kregen in de versie van Firewind uit 2008. ‘Moonglow’ voldoet aan alles wat je van een Avantasia album kan verwachten. Het is de perfecte aanvulling op de zeven voorgaande albums. Spin na spin wordt het nog sterker. Na acht albums zijn grote verrassingen uitgebleven, al klinkt het album wel iets diverser, ruwer en sterker. Dat zal ongetwijfeld door de nieuwe vocale bijdrages zijn. Avantasia gaat van maart tot mei op toer in vierentwintig landen over de hele wereld. Wij hebben het geluk dat ze dit jaar ook headliner zijn op ons eigen Alcatraz Festival in Kortrijk, zoals in 2016 met de “Ghostlight tour”. Of ze dit jaar het visuele plaatje van drie jaar geleden kunnen overtreffen zou me verwonderen want het was toen … fantastisch!

Rocking Klingon (90)

Nuclear Blast

Tracklist: 1. Ghost In The Moon 2. Book Of Shallows 3. Moonglow 4. The Raven Child 5. Starlight 6. Invincible 7. Alchemy 8. The Piper At The Gates Of Dawn 9. Lavender 10. Requiem For A Dream 11. Maniac 12. Heart