Melodic death metal / doom: daar ben ik zot van. Vandaar dat ik benieuwd was naar Lysithea, een voor mij totaal onbekende band. Blijkt dat het een tweekoppige band is en dat deze knapen uit Nieuw Zeeland komen, een land die nu niet echt bekend staat voor zijn metalbands. Nochtans is ‘Star Crossed’ reeds hun vierde full album. Welnu, voor mij is Lysithea een zeer aangename ontdekking. De zang is weliswaar constant grunt – ik hou meer van afwisseling van grunt en cleane zang – maar muzikaal is dit top: fantastische gitaarsolo’s, melodieuze, slepende riffs met hier en daar aangename versnellingen. Maar vooral zeer goed gespeeld en geproducet. Kan ook niet anders met een rasartiesten als Mike Lamb en Mike Wilson, beiden ook lid van Sojourner, een schitterde atmospheric black metal band. Zes schitterende nummers zijn er te horen op ‘Star Crossed’: er één uitpikken doet de andere nummers onrecht aan. Terwijl je van doom vaak een melancholisch gevoel krijgt, is dit bij Lysithea toch anders: door de schoonheid van hun muziek verval je eerder in een toestand van totale rust en ontspanning. Dit is echt topklasse: voldoende traag en slepend om doom fans te bekoren en net hard genoeg om fans van het zwaardere werk te overtuigen. Voer voor fans van de oude Katatonia, Paradise Lost, Swallow The Sun. Wat een ontdekking.

Bart Verlinde (90)

Rain Without End Records

Tracklist: 1. An Empty Throne 2. Away 3. The Longing 4. Celeste 5. Unearthly Burial 6. Fever Dream