Cernunnos Pagan Fest – 24/02/2019 – La Ferme Du Buisson, Noisiel, Frankrijk.
Opnieuw een stralende lentedag voor de tweede dag van Cernunnos Pagan Fest waar onze aandacht opnieuw uitging naar de twee podia waar telkens vijf bands te zien en te horen waren. Spijtig genoeg misten we daardoor zo goed als alle andere gratis activiteiten op dit festival.
Opener van dag twee is Ethmebb, een Frans gezelschap dat zich muzikaal uitdrukt aan de hand van epic death metal, maar dan wel gebracht met het doel om “fun” te hebben. We zagen Frodo, Gandalf en Legolas opkomen, we hoorden, naast invloeden uit de Tolkien boeken, ook invloeden uit ‘Pirates Of The Carribbean’ langskomen. Aanstekelijk, leuk, maar echte meerwaarde? Dat laten we even in het midden. Na een paar nummers hielden we het dan ook maar voor bekeken en zorgden we dat we een mooie plaats vonden vooraan “La Halle” voor de volgende band.
Het Italiaanse Furor Gallico kon ons eind vorig jaar charmeren met hun meest recente album: ‘Dusk Of The Ages’ (voor bespreking, zie CD-review). We waren dan ook benieuwd naar hun live prestatie en … ook op dat vlak weet het gezelschap ons te overtuigen. Hun enthousiast gebrachte stevige, energieke en gedreven set begeesterde een zo goed als vol gelopen zaal waar hun mix van melodic death metal en folk metal ten volle tot zijn recht komt. Misschien had wat meer interactie tussen mannelijke en vrouwelijke vocalen ons nog meer gecharmeerd, maar dit is een beetje muggenzifterij. Furor Gallico zorgde voor een eerste hoogtepunt van de festivaldag en die was nog maar goed en wel begonnen.
Het Belgische Acus Vacuum heeft zo goed als geen vocalen nodig om te beklijven. Zelfs technische mankementen houden dit viertal – twee drums en twee doedelzakken – niet tegen om hun enthousiasme met het publiek te delen. Dit is een krachtig, energiek en gedreven gebrachte mix van neo-medieval, folk en pagan. Op visueel vlak zorgt een danseres voor wat extra’s. Maar aan ambiance in de zaal geen gebrek, ook al dankzij het uitdelen van wat opblaasbare knotsen en bijlen is de sfeer optimaal in de goed gevulde zaal. Wie van dit soort muziek houdt moet de naam Acus Vacuum in de gaten houden: wij, van MUSIKA, zagen hen reeds een aantal keer aan het werk en dit gezelschap ontgoochelde nog nooit!
In de grote zaal, “La Halle”, was het dan tijd voor het Argentijnse Skiltron, een band waar power metal en Celtic folk hand in hand gaan. En het vijftal ging er werkelijk vol tegenaan. De gedrevenheid, de energie, het enthousiasme, de kracht, … het sloeg allemaal al vlug over in de zaal die werd omgetoverd tot een dansende en springende menigte die de aanstekelijke show van het vijftal absoluut wist te smaken. De heren walsten door hun setlist – tijd voor bindteksten was er eigenlijk niet – en lieten een uitgeputte, maar heel tevreden zaal bijna sprakeloos achter. Een machtige set!
Wat een ondankbare taak kreeg het Franse Himinbjorg ook toebedeeld: een set black metal / Viking metal brengen na een een immens begeesterende en opzwepende set Celtic folk metal van Skiltron. Wat ik vreesde, gebeurde dan ook: alhoewel de heren hun uiterste best deden, bleef dit niet echt aan de ribben kleven. Krachtig is het natuurlijk wel, maar de echte bezieling missen we toch wel een beetje (of was Skiltron té overtuigend?). In ieder geval willen we de heren een herkansing bieden.
Mix melodic death metal, melodic black metal en Viking metal door elkaar en je komt aardig in de buurt van wat het Duitse Obscurity te bieden heeft. Dit Duitse gezelschap – er zijn wel meer bands met die naam – ontstond in 1997 en heeft acht full-albums op de markt zodat een setlist samen stellen voor deze heren geen probleem is. Je merkt ook dat deze band een stuk boven de black en death metal bands die we dit weekend al aan het werk hoorden uitsteekt. Dit is best wel krachtig, energiek en gedreven en de rauwe, brutale Duitstalige teksten zorgen voor extra ruwheid zonder het melodieuze uit het oog te verliezen. Meteen een heel overtuigende set die naar meer smaakt.
Het Franse Brennkelt ontstond in 2006 maar gaf er in 2014 de brui aan. Sinds 2017 is dit black metal / death metal gezelschap terug actief. Wat Viking-attributen (een schild, een bijl) sieren het podium. Met weinig tijd voor verpozing zorgt dit viertal voor een stevige en krachtige set zonder echt iets nieuws te brengen: we blijven wat op onze honger zitten.
Ook het Roemeense Bucovina, dat voor het eerste in Frankrijk op de planken staat, kan ons maar matig bekoren. Hun mix van black metal en folk metal steekt niet echt boven tal van andere bands uit. Ik bedoel maar: na een aantal nummers lijkt het wel of je her reeds eerder gehoord hebt. Toch blijft dit gezelschap enthousiast en gedreven verder gaan en we zien eigenlijk dat het overgrote deel van het publiek dit echter wel smaakt. Misschien hadden wie iets te veel verwacht na de daverende sets in de grote zaal?
Het brutale geluid dat het Amerikaanse Helsótt neerzet – een mix van pagan metal en death metal – bevalt ons meteen een stuk beter. Dit is een krachtig en energieke band die door de fans op handen wordt gedragen. Spijtig genoeg is de zaal, “l’Abreuvoir’, niet zo bijster vol gelopen voor dit vijftal. Toch zetten deze heren een heel knappe, strakke en krachtige set neer – althans wat we er van zagen, want ook wij wilden vooraan staan voor de absolute headliner van het festival – die bij ons alvast naar meer smaakt.
Het zou een heel moeilijke opdracht worden om goede foto’s te hebben van Finntroll, want dichter dan de derde rij konden we niet komen (spijtig dus geen foto-pit voor pers-fotografen). Want van zodra de eerste noten van dit Finse black metal / folk metal gezelschap weerklinken, gaat de overvolle zaal massaal uit de bol. Een soort van “circle pit” ontstaat meteen, zodat iedereen tegen elkaar aan wordt geduwd. We gaan maar meteen heel eerlijk zijn: de energieke gedreven sound van de heren leent zich daar natuurlijk ten volle toe. Voeg daar de ophitsende “bindteksten” aan toe en je begrijpt dat stil staan tijdens zo’n opzwepend concert onmogelijk is: een deinende, ziedende en kolkende massa was dan ook het resultaat waarin iedereen, ondergetekende incluis, ten volle van kan genieten. Wat een onstuimig feest leverde dit op! Finntroll zette een schitterend anderhalf uur durend orgelpunt op alweer een heel geslaagde editie van Cernunnos Pagan Fest.
We kunnen dan ook besluiten dat we het opnieuw enorm naar onze zin hadden op Cernunnos Pagan Fest. De twee headliners – Finntroll en Månegarm – bevestigden volledig. Met Nytt Land en Żywiołak deden we uiterst aangename ontdekkingen, terwijl Acus Vacuum, Furor Gallico, Skiltron, Obscurity en Helsótt aan al onze verwachtingen voldeden. En eigenlijk, achteraf gezien dan toch, vielen ook de andere bands best wel mee, maar zaten ze soms geprangd tussen te sterke sets om ons echt ten volle te overtuigen.
Met dank aan Sarah Kazaroff.
Tekst en foto’s: Luc Ghyselen.