Cernunnos Pagan Fest – 23/02/2019 – La Ferme Du Buisson, Noisiel, Frankrijk.

Het is reeds de elfde editie van het Cernunnos Pagan Fest, een festival die naast twee muzikale podia ook voor een heel pak ander vertier zorgt waarvoor je niet eens een festival-ticket moet aankopen! Je kan er in de loop van namiddag immers ook genieten van tal van andere dingen. Er is een markt waar handelaars hun vooral op middeleeuwen gestoelde waren verkopen, je kan er zelf – of je kinderen – deelnemen aan middeleeuwse volksspelen, je kan gaan kijken hoe men zich klaar maakte om ten oorlog te trekken, je kan er eten proeven volgens middeleeuwse recepten, je kan er drankje verkrijgen gemaakt met middeleeuwse recepten, je kan er “Viking brood” eten, en je kan tussendoor ook genieten van een paar bands die muziek brengen die je ook al kon horen tijdens de middeleeuwen. Kortom, misschien een ideale gezinsuitstap en als het weer dan nog mee zit, zoals dit jaar absoluut het geval is, is het heel gezellig toeven in La Ferme Du Buisson. Wij, van MUSIKA, waren er vooral om de twintig bands die op de podia te zien waren – tien per dag – aan het werk te zien en te horen.

Een festival openen is misschien wel een ondankbare taak, maar het Franse Gofannon deed het best wel goed. Een goed gevulde zaal, “l’Abreuvoir”, hoorde een eigenzinnige, maar best wel beklijvende set van dit viertal uit de buurt van Toulouse. De heren gebruiken, naast drums, enkel akoestische instrumenten als cello, gitaar, klarinet en fluit. Zelfs een aambeeld en een metal hamer komen sporadisch de klank aanvullen. De teksten worden normaal gezien vooral in het Occitaans gebracht, maar omdat er op het Cernunnos Pagan Fest overwegend Frans wordt gesproken zorgde Gofannon voor aangepaste teksten. Misschien wel jammer, want zo’n talen, net als veel Vlaamse dialecten, zijn met uitsterven bedreigd.

Voor Les Compagnons Du Gras Jambon die in de grote zaal – “La Halle” – terecht kan, is de zaal afgeladen vol gelopen. Deze band kan je beschouwen als als een groep moderne troubadours. Ze brengen een repertoire van middeleeuwse muziek en folk die ze vinden in de periode tussen de twaalfde en zestiende eeuw. Vooral het Bretoens is de spreektaal, maar het gezelschap brengt hun muziek vol overtuiging en kan, naar eigen zeggen, zelfs een volle zaal in Denemarken laten mme gaan met hun choreografie die ze voor een bepaald nummer duidelijk maken. Een bomvolle zaal geeft hieraan gehoor en sfeer en ambiance klimmen naar het zenith. We krijgen zelfs een nieuw nummer te horen uit hun in april te verschijnen nieuwe derde album. Een knappe energieke set met opzwepende muziek en een aanrader voor folk liefhebbers.

Vanaheim is een Nederlands gezelschap dat een heel stevige en krachtige mix van folk metal en pagan metal brengt. Dit is gedreven, en energiek en vooral de vocalen, die een mix vormen van grunts, growls en screams, vallen op. Het viertal – bass, drums, gitaar en vocals – kiest ervoor om een band te laten meelopen voor de folky invloeden en dat drukt toch enigszins de pret. Het kwartet kan hier op hel wat bijval rekenen, terwijl het ons maar matig bekoort, wegens het feit dat we dit al zo vaak (en soms veel beter) hebben gehoord en dit toch eerder richting black metal uitgaat.

Metal uit Mexico? Ja, het kan en dat bewijst Cemican op het grote podium. Dit vijftal uit Guadalajara zorgt hier voor een intrigerende set waar stevige progressive metal aan de hand van bass, gitaar en drums wordt gemixt met akoestische en authentieke instrumenten als conga, fluit, tal van blaasinstrumenten, en tal van shakers. Het zorgt voor een heel aparte sound die dan ook nog eens visueel ondersteund wordt door ene zesde persoon die in aangepaste kledij (denk aan Inca’s, Maya’s of Azteken) op het podium komt. Een heel eigenzinnig, zwaar en wat mysterieus klinkende set die ons met een “mixed feeling” achterliet iets wat we achteraf ook in de wandelgangen hoorden: goede als mindere goede reacties wisselden elkaar af.

Dan terug naar “l’Abreuvoir” voor Nytt Land, een duo uit Rusland dat een heel beklijvende en intense set bracht die we het best muzikaal kunnen plaatsen in het vakje “shamanic dark epic folk”. Vocaliste Natalya Pahalenko en haar wederhelft Anatoly leunen misschien het dichtst aan bij muziek van Wardruna. Ook Heilung is misschien een referentiepunt maar dan nog een stuk meer gericht op rituele geluiden. Liefhebbers van deze muziek – we denken aan de de serie ‘Vikings’ – moeten dit beslist eens nachecken: ze zullen niet ontgoocheld worden. Ook wij waren danig onder de indruk van deze daverende  hypnotiserende set, zodat we dit als de absolute ontdekking van deze editie van Cernunnos Pagan Fest bestempelen.

Aorlhac is een Frans black metal gezelschap dat zijn teksten in het Occitaans brengt, meteen de reden om ook deze band op dit festival te horen. Zoals je van een black metal gezelschap mag verwachten klinkt het geheel hard, stevig en krachtig, maar persoonlijk missen we een beetje een eigen gezicht. Maar opgelet, we hebben al mindere bands in het genre gehoord en het overgrote deel van het publiek geniet van deze set, dus wie zijn wij dan wel …

Het Nederlandse Baldrs Draumar komt uit Friesland en zagen we eerder ook al eens op het Cernunnos Pagan Fest. Dit gezelschap combineert teksten in het Fries, over tal van heldhaftige verhalen uit Friesland, met, normaal gezien toch, stevige en krachtige folk / Viking metal. Voor deze editie koos het viertal er echter voor om akoestisch aan te treden en ook dat heeft natuurlijk zijn charmes. Boeiend voor een halfuur, maar drie kwartier was ons toch iets te veel omdat men, naar onze smaak, iets te nadrukkelijk in de folk muziek verzonk.

Helemaal anders gaat het eraan toe in “La Halle” met het Poolse Żywiołak, een gezelschap dat folk, pagan en rock laat samensmelten tot een zinderend geheel. Voeg daar teksten over Slavisch paganisme, legendes en volksverhalen aan toe en je verkrijgt een opzwepend geheel die met wat aan Arkona doet denken, al is de sound van Żywiołak bijlange niet zo krachtig en hard en eerder folk gericht ook al daar het gebruik van tal van folk instrumenten. Ze zorgden zo voor een heel aanstekelijke sound waarin mannelijke en vrouwelijke vocalen werden afgewisseld en er heel wat te beleven viel op het podium. Een begeesterende en knappe set van dit Poolse gezelschap die we eigenlijk wel eens meer op de planken willen zien in onze contreien.

Het Duitse Horn staat voor stevige en krachtige pagan black metal en dat is precies wat we van dit viertal te horen kregen: een heel zware en krachtige black metal set die strak en energiek over je heen wordt gekieperd zonder veel nuances. De set wordt gedreven en goed opgebouwd gebracht, maar is naar onze smaak net iets minder beklijvend en begeesterend te noemen. Wel staat vast dat dit het zwaarste geweld is wat vandaag over ons heen werd gegooid.

Afsluiter van de eerste dag van het Cernunnos Pagan Fest is het Zweedse Månegarm. Dit gezelschap combineert black metal, Viking metal en folk metal tot een zinderend geheel. De band ontstond reeds in 1995 en de discografie telt ondertussen acht full-albums terwijl er een negende op komst is. We kregen dan ook een schitterende bloemlezing aan nummers – met zelfs een nummer uit het debuut tot en met een nummer uit het nieuw te verschijnen album – uit de rijkgevulde carrière van deze band. Een gedreven en energieke set die vol enthousiasme werd gebracht en zodoende de zaal omtoverde tot een zinderende massa met niets dan enthousiaste fans. Meteen een heel waardige en schitterende afsluiter van dag één van het Cernunnos Pagan Fest.

Met dank aan Sarah Kazaroff.

Tekst en foto’s: Luc Ghyselen.