Suldusk is een Australische één man band, alhoewel één vrouw band een betere benaming is, maar of dit perfect Nederlands is betwijfel ik. Soit, Emily Highfield brengt een mix van dark neo folk, atmopsherische black metal, post rock en doom en doet dit op sublieme wijze. Ze mag gerust haar voet zetten naast die van Myrkur en Sylvaine. ‘Solus Ipse’ is een pracht nummer met zweverig begin met engelengezang om dan uit te monden in lichte black metal. Op ‘The Elm’ hoor je de fragiele, breekbare stem van deze dame: pakkend. ‘Aphasia’ is een melodieus meesterwerkje gedragen door de mooie zang van deze Aussie: ook hier flarden van atmosferische black metal. Op ‘Three Rivers’ zingt Emily zo ingetogen en breekbaar dat je er stil van wordt: huiveringwekkend mooi en ingetogen. Dit gaat zo verder op ‘Catacombs’ en op ‘Nazaré’. Eindigen doet het album met het zweverige ‘Sovran Shrines’ met een leuke deun op de klassiek gitaar en de opnieuw uitstekende zang om dan te eindigen met opnieuw wat black metal. In feite brengt Suldusk een sound die weinig met metal te maken heeft (slechts op drie nummers gaat het er bij wijlen harder aan toe) en daarom zal ze geen groot metalpubliek bereiken maar ze brengt wel een heerlijke sound van ingetogen, breekbare, melodieuze muziek met vooral een fantastische stem. Ik ben alvast fan van dit genre.

Bart Verlinde (90)

Northern Silence Productions

Tracklist: 1. Eleos 2. Solus Ipse 3. The Elm 4. Aphasia 5. Three Rivers 6. Autumnal Resolve 7. Catacombs 8. Nazaré 9. Drogue 10. Sovran Shrines