Op 27 en 28 april kan je voor de zesde keer al weer naar Milaan voor het Frontiers Rock Festival. Op dit festival komen bands aan bod die een contract hebben bij … Frontiers Records. Veertien bands komen er aan bod en zorgen zo voor een mooie affiche.

Maar vooraleer het zover is kan je ook nog genieten van een akoestische VIP avond met vier acts. Op 26 april mogen een klein aantal fans (slechts honderd kaartjes) getuige zijn van akoestische sets van Tommy DeCarlo, Mark Spiro, Ted Poley en Inglorious. Tommy DeCarlo ken je misschien nog van Boston, een hard rock / progressive rock band die enorm scoorde met hun titelloze debuutalbum en de monsterhit ‘More Tan A Feeling’ in 1976. Je mag van hem nieuw werk verwachten in 2019. Mark Spiro is als songwriter, vocalist en producer een grote naam in de wereld van melodic rock en AOR. Hij schreef tal van nummers voor andere bands, maar hij heeft ook negen full-albums onder eigen naam op de markt waarvan ‘Now Is Then, Then Is Now’ (1996) waarschijnlijk het meest bekend is. Ted Poley ken je dan misschien als vocalist bij Danger Danger, maar ook onder eigen naam brengt de man knappe albums uit die in het verlengde liggen van wat hij met Danger Danger op de markt brengt. Het Britse Inglorious mag je in het vakje hard rock / classic rock onderbrengen en heeft twee full-albums op de markt en een derde die er staat aan te komen. De band draait vooral rond de schitterende vocalist Nathan James.

En dan is er het eigenlijke Frontiers Rock Festival op 27 en 28 april. Zeven acts tekenen voor de eerste dag. We zetten ze even op een rijtje.

Creye is een Zweedse band dat in 2015 werd opgestart. Een mix van melodic rock, pop en AOR wordt gebruikt om hun muzikale ideeën gestalte te geven. Voorlopig telt de discografie van de band slechts een titelloos album uit 2018.

Het Britse Airrace werd in 1982 opgestart door gitarist Laurie Mansworth, maar er in 1986 de brui aan gaf nadat ze een full-album op de markt hadden. Tussen 2009 en 2011 was er een opflakkering van de band en sinds 2017 lijkt de band het goede spoor terug gevonden te hebben. Je kan een mix van hard rock en AOR verwachten van dit gezelschap.

Jeff Scott Soto is een heel veelzijdig vocalist die naam en faam maakte bij o.a. Yngwie Malmsteen, Talisman, W.E.T. en Sons Of Apollo. Meer dan dertig jaar reeds hoor je de man dus op tal van albums en tijdens live concerten over de hele wereld. Maar ook onder eigen naam zorgt hij voor knappe albums, waarvan ‘Retribution’ (2017) het meest recente is.

Ten is een Britse melodic rock band die reeds meer dan tweeëntwintig jaar actief is en in die periode vijftien full-albums afleverde. Het meest recente daarvan, ‘Illuminati’, kreeg een mooie recensie me bij MUSIKA. Je kan hen een beetje in dezelfde vakje duwen als bijvoorbeeld Magnum.

Hardline werd in 1991 opgestart door de broertjes Johnny (vocals) en Joey (gitaar) Gioeli, maar was geen lang leven beschoren. In 1999 werd de band nieuw leven ingeblazen om er in 2009 opnieuw mee te kappen, maar sinds 2011 is de band terug actief met nog steeds Johnny Gioeli als vocalist. Het meest recente full-album is ‘Human Nature’ en dateert nu ook weer van 2016. Hardline brengt een stevige mix van hard rock, glam metal en heavy metal.

The Defiants (Feat. Steve West): de leden van The Defiants hebben allen een verleden bij Danger Danger. Bruno Ravel (bass), Paul Laine (vocals, gitaar) en Rob Marcello (gitaar) vormen de kern van deze band die slechts een album op de markt heeft: ‘The Defiants’ (2016). Als je daar dan ook nog drummer Steve West aan toevoegt (ook hij heeft een verleden bij Danger Danger), mag je je aan een blij weerzien verwachten met nummers van … Tijdloze hard rock en glam metal zullen je deel zijn.

Alan Parsons mag de eerste dag afsluiten. Deze producer, muzikant en componist oogstte bekendheid als producer van het legendarische Pink Floyd album ‘Dark Side Of The Moon’, maar boekte ook heel wat successen met zijn Alan Parsons Project, maar ook onder eigen naam bleef de man goede albums afleveren. Bij MUSIKA zijn we wel benieuwd naar wat wat Alan Parsons tegenwoordig zoal op de planken brengt.

Ook op dag twee, zondag 28 april, van het Frontiers Rock Festival worden zeven band op de planken verwacht.

Het Finse King Company werd in 2014 opgestart en kreeg lovende kritieken voor hun debuutalbum ‘One For The Road’ (2016). Opvolger ‘Queen Of Hearts’ (2018) vonden we wat minder, maar toch hopen we een knappe set melodic hard rock van dit gezelschap.

Leverace is ook afkomstig uit Finland en zal waarschijnlijk de krachtigste band zijn op dit festival. Het zestal brengt immers een gedreven mix van heavy metal en power metal en dat reeds sinds 2005. Hun laatste album, ‘Circus Colossus’ dateert reeds van 2009, maar nieuw werk zou er later dit jaar moeten aankomen.

De geschiedenis van Fortune liep niet over een leien dakje. De band werd begin jaren zeventig opgestart en kende tal van wisselingen in de line-up. Toen de band wat succes begon te krijgen, ging het platenlabel waarbij ze zaten failliet en kort daarna iel dan ook het doek over de band. In 2006 werd de band als trio formatie nieuw leven ingeblazen, maar het is pas sinds de reunie show tijdens Rockingham dat de band weer echt actief is met zijn oude muziekstijl: een mix van hard rock, arena rock en progressive rock. Een nieuw album wordt verwacht in 2019.

Ook de geschiedenis van het Amerikaanse Keel kende hoogtes en laagtes en heel wat jaren van inactiviteit. Hun mix van hard rock en heavy metal zorgde nochtans reeds voor vijf goed ontvangen albums, al dateert het laatste album, ‘Streets Of Rock ‘n’ Roll’, ook alwaar van zo’n negen jaar geleden. Je mag Keel hier verwachten met de originele line-up.

Burning Rain werd door gitarist Doug Aldrich en vocalist Keith St. John in 1998 opgestart en zorgt voor een stevige bluesy hard rock sound. De discografie van de band telt momenteel drie full-albums en een vierde is in aantocht. Bassist Brad Lang en drummer Blas Elias vervolledigen nu de line-up.

W.E.T. is een soort van supergroep in het melodic rock / AOR wereldje. De band werd opgestart in 2008 door toetsenist Robert Sall (Work Of Art), gitarist Erik Martensson (Eclipse) en vocalist Jeff Scott Soto (Talisman). De discografie van de band telt drie enorm goed ontvangen albums en de band is dan ook een absolute topper in het genre.

Steve Augeri is een Amerikaanse vocalist die vooral bij liefhebbers van Journey een belletje moet doen rinkelen waar hij tussen 1998 en 2006 achter de microfoon stond. Verder was hij ook actief bij Tall Stories en Tyketto en leidt hij ook zijn eigen band: The Steve Augeri Band. Om het Frontiers Rock Festival op passende wijze af te sluiten, zou hij voornamelijk werk brengen van Journey. Een act om naar uit te kijken dus.

Meer info kan je alvast vinden op www.frontiersrockfestival.com