Ferndal is een Duits gezelschap dat je in het vakje melodic black metal kwijt kan, maar vergeet dan zeker niet dat het gezelschap ook wat minieme elementen folk maar heel zeker pakken elementen uit klassieke muziek in zijn sound verweeft. Zo opent ‘Singularitäten’, het tweede full-album van het vijftal met ‘Intro, Op. 2.1’ een nummer dat je eerder als klassieke muziek mag bestempelen dan als black metal. De hoofdrol in dit instrumentaal stuk is weggelegd voor de cello van Lestaya, die ook in de overige nummers een groot deel van de koek opeist. ‘Im Sternenlicht, Op. 2.2’ opent dan weer heel furieus met stevige black metal klanken en brutale vocalen. En toch voel je onderhuids die klassieke onderstroom, zeker als de cello weemoedig komt invallen en er wat koorzang opduikt die in schril contrast staat met de black metal growl. Dit lang uitgesponnen nummer telt verder tal van ritme en tempowisselingen en speelt mooi in op de twee peilers van dit gezelschap: black metal en klassieke muziek. Op dit elan gaat het kwintet verder. We geven het gerust toe: het is toch even wennen, vooral de weemoedige cello klanken en de uitgesproken invloeden uit klassieke muziek overvielen ons toch een beetje. Het zorgt in ieder geval voor een eigenzinnige mix en een die niet elke liefhebber van black metal zal smaken, daar zijn we alvast van overtuigd. Het ene nummer kan ons al een stuk meer overtuigen dan het andere. Zo vinden we bijvoorbeeld ‘Bringer der Leere, Op. 2.4’ een heel krachtig en onverschrokken nummer ondanks (of net dankzij) de mooie inbreng van de weemoedige cello klanken. Ook de break met mooi tromgeroffel zorgt hier voor een extra punt terwijl ook de omschakeling naar pure black metal top is. Als minpuntje willen we de best wel lang uitgesponnen nummers aanhalen die niet altijd even hard blijven boeien. Het klassiek opgebouwde en gebrachte ‘Klavierquintett in e-Moll (Mother North), Op. 2.5’ is daar het treffendste voorbeeld van. Maar, opgelet, Ferndal levert met dit tweede album wel een werkstuk af dat lang in je geheugen blijft nazinderen. Dit ofwel ten goede ofwel ten kwade. Wij neigen toch eerder naar de eerste groep en zullen deze ‘Singularitäten’ van Ferndal nog wel meer in onze cd-speler terug vinden.

Luc Ghyselen (78)

Einheit Produktionen

Tracklist: 1. Intro, Op. 2.1 2. Im Sternenlicht, Op. 2.2 3. Die Verlorenen, Op. 2.3 4. Bringer der Leere, Op. 2.4 5. Klavierquintett in e-Moll (Mother North), Op. 2.5 6. Zerbrechen, Op. 2.6 7. Sieben, Op. 2.7 8. Serenade, Op. 2.8 9. Distanz, Op. 2.9