Onderhand weet iedereen wel wie Flotsam & Jetsam is, geen singer-songwriter duo dus alla Simon & Garfunkel, maar authentieke Amerikaanse thrash met progressieve invloed, met als boegbeeld de heer Knutson en als meest memorabele albums ‘Doomsday For The Deceiver’ en ‘No Place For Disgrace’. Ondertussen zijn we toe aan album nummer dertien. Ik hoor sommigen onder jullie al denken: “waarom vertelt die van MUSIKA niet dat er een zekere … nog meespeelde op het eerste album”. Ik zal u zeggen waarom. Puur op basis van de kwaliteit van de band is dit fait divers van het meest ondergeschikte belang. Ere wie ere toekomt, onthou de naam Eric “A.K.” Knutson, en vergeet die andere. Vorig album was in orde, dus waren we nieuwsgierig of Flotsam & Jetsam de lijn zou kunnen aanhouden. De band is een beetje aan een tweede leven begonnen. We mochten de band reeds enkele malen aan het werk zien de laatste jaren, wat we uiteraard alleen maar kunnen toejuichen. Op het eerste zicht denk je het zal wel weer in orde zijn: productie in handen van Jacob Hansen, leuk hoesontwerp, een tweede album voor AFM Records. Maar het zijn nog steeds de oren die beslissen en die zijn al snel overtuigd mits opener ‘Prisoner Of Time’, een fel, snel en melodieus nummer. Fans van Channel Zero moeten dit zeker kunnen appreciëren. ‘Control’ is ook zo’n nummer. Van zodra ‘Recover’ opent weet je het ook al dat het snor zit. Het is toch een gegeven dat de “niet Big Four” first wave thrash bands heden ten dage ons bestoken met topplaten. Na zes nummers bedruipt me zo het gevoel dat Flotsam & Jetsam met deze plaat alle kanten uit kan: willen ze een setje spelen met enkel nummers uit ‘The End Of Chaos’: geen probleem, toch wel een sterke prestatie. Dit gaan ze natuurlijk nooit ofte nimmer doen, gezien de veelheid aan klassieke nummers. Echt waar, tot en met afsluiter ‘The End’ is het één festijn van alleen maar goede nummers. Het is niet dat ze allemaal even origineel zijn, maar ze rocken gewoon als de pest en gaan niet vlug gaan vervelen door het melodieuze karakter ervan. Uitstekende zang overigens. Wel ongelooflijk als je bedenkt dat de band meer dan dertig jaar na datum opnieuw twee klassiekers na elkaar schrijft. Aan de luisteraar zou ik zeggen zorg ervoor dat ere toekomt aan wie ere toekomt, maar zei ik dit al niet eerder? Begrepen?

Frederik Blieck (89)

AFM Records

Tracklist: 1. Prisoner Of Time 2. Control 3. Recover 4. Prepare For Chaos 5. Slowly Insane 6. Architects Of Hate 7. Demolition Man 8. Unwelcome Surprise 9. Snake Eye 10. Survive 11. Good Or Bad 12. The End