The Night Flight Orchestra, support: Black Mirrors – 27/11/2018 – Biebob, Vosselaar.

Black Mirrors: Dit Brusselse viertal schiet als een komeet naar de hemel en krijgt overal lovende kritieken met hun in de jaren zeventig gedrenkte psychedelic / blues / rock, waarbij de stem van Marcella Di Troia – denk daarbij aan een wilde mix tussen Anouk en Janis Joplin – een prominente rol speelt Na twee ep’s, ‘Black Mirrors’ & ‘Funky Queen’ mogen ze hun eerste full lp, ‘Look Into The Black Mirror’, live aan ons voorstellen. Na openers voor bands als Horisont, The Vintage Caravan, een doortocht op festivals als Out And Loud of Crossroads waarbij hun show op dit laatste door het Duitse WDR Rockpalast uitgezonden wordt dan besef je dat ze heel wat in hun mars hebben. Met hun kick-ass attitude veroveren ze onze harten in een mum van tijd. De songs worden bijzonder krachtig gebracht en dat samen met de zeer indrukwekkende podium performance van Marcella, zorgt voor een waar festijn. Ze zingt en danst wild in het rond, het gelaat subtiel geschminkt, het doet soms denken aan een Indiaans ritueel waarbij alle goden aangeroepen worden. Bezwerend, heftig!! Dit zorgt ervoor dat onze aandacht geen minuut verslapt en de vijfenveertig minuten die ze toebedeeld krijgen zo voorbij zijn. Oh ja, als jonge wolven ‘Kick Out The Jams’ van de legendarische band MC 5 coveren en een verschroeiende versie op je loslaten weet je dat ze op goeie weg zijn om … nog grootsere dingen in de nabije toekomst te verwezenlijken. Dit komt zeker in mijn concert jaarlijstje.

Het Zweedse The Night Flight Orchestra ziet het levenslicht ergens in 2007 wanneer Björn Strid en David Anderson (Soilwork) besluiten een nieuwe band op te richten waarbij de melodic / hard rock sound uit de zeventiger en tachtiger jaren centraal staat. Denk aan bands als Styx, REO Speedwagon, Journey, late Rainbow. Aangevuld met Sharlee D’Angelo (Arch Enemy, Spiritual Beggars), Richard Larsson (Von Benzo) en Jonas Källsbäck (Mean Streak) verschijnt in 2012 ‘Internal Affairs’. In 2014 komt Sebastian Forslund de rangen vervoegen en worden ‘Skyline Whispers’ (2015) en ‘Amber Galatic’ (2017) opgenomen. Eind 2017 werken ze hun eerste Europese Tournee als headliner af vergezeld van Anna-Mia Bonde & Anna Brygard die de background vocals voor hun rekening nemen. De reacties zijn overweldigend positief. Begin 2018 meld de band dat eind juni het nieuwe album ‘Sometimes The World Ain’t Enough’ gelanceerd wordt met een nieuwe Europese Tournee. Hierbij komen ze ook naar de Biebob en … eindelijk is het zover!! De verwachtingen zijn hooggespannen. De flessen (cava?) op het podium worden ontkurkt, lichten gedoofd: iedereen klaar voor een coole party!! Getooid in opzichtige pakken beginnen ze wat lauwtjes aan hun set. En daar kunnen de twee bevallige in het paars uitgedoste “hostessen” die de background vocals en danspasjes voor hun rekening nemen weinig aan veranderen, ietwat op automatische piloot, net of ze geen goesting hebben … of komt het door de magere opkomst? Of omdat met zijn achten op een wat klein uitvallend podium te veel is? Wie zal het zeggen, maar het enthousiasme van het publiek dat wel degelijk zin heeft in een feestje werkt aanstekelijk en de band komt steeds meer op dreef. Sfeer en temperatuur gaan met sprongen de hoogte in. Regelmatig wordt er cava bijgevuld en zowat halverwege de show komen de “hostessen” gewapend met handdoek en een goed gevuld glas (water?) zanger Björn “Speed” Strid even verwennen. De brave man baad letterlijk in het zweet terwijl hij de pannen van het dak zingt! Wat een stem zeg! Het feestje is nu compleet: handen gaan de lucht in, heupen wiegen in het rond en meerdere fans gaan spontaan aan het dansen, wat niet onopgemerkt voorbij gaat en duidelijk geapprecieerd wordt door de band. Eens op volle toeren zie je pas wat voor een kracht van deze band uitgaat. De licht verteerbare melodische rocksongs, met hier en daar een AOR kantje worden strak en met verve gebracht waarbij David (Anderson) guitar en Sharlee (D’Angelo) bass guitar een duidelijke hoofdrol spelen en meerdere “duels” uitvechten, na een wat aarzelend begin kunnen we toch besluiten dat dit een “gaaf” concertje was. Maar toch denk ik, naar mijn persoonlijke mening, dat dit meer een festivalband is … groter podium, meer volk, …

Met dank aan Markus Jacob (Nuclear Blast).

Tekst: Livine Dereuck.

Foto’s: Marc Callens.