Black Stone Cherry, support: Monster Truck – 09/11/2018 – Trix, Antwerpen.

Met Black Stone Cherry en Monster Truck als support heeft onze eigenste Trix te Antwerpen de eer het luik van hun Europese “Family Tree”-tour te mogen openen … een avondje gevuld met classic rock / Southern rock & roll, het is eens iets anders, het moet niet alle dagen metal in al zijn vormen zijn.

Met het Canadese Monster Truck krijgen we een band voor de voeten geschoven die sedert 2009 gestaag aan de weg timmert en na twee ep’s & evenveel lp’s zonet hun derde album uitgebracht hebben. ‘True Rockers’ is de titel en die staat perfect voor wat deze band live is. Als je mag openen voor bands als Slash of Deep Purple weet je dat je heel wat in je mars hebt en ook deze keer ontgoochelen ze niet. Er is heel wat volk komen opdagen voor deze hongerige wolven die niks anders willen dan fun maken en een regelrechte rock party op gang brengen. Hun naar stoner / blues rock neigende sound – Black Sabbath en The Allman Brothers zijn nooit ver af – gaat er bij het publiek als zoete koek in, verveelt geen moment mede door de klasse en overgave waarmee ze hun songs brengen. Tien nummers worden als een orkaan gebracht. Jon (Harvey) levert een kolossale vocale prestatie met zijn ietwat schreeuwerige gruizige stem. Snarenplukker Jeremy (Wilderman) tovert de ene na andere imposante vlijmscherpe solo uit zijn mouw. Toetsenist Brandon (Bliss) laat zijn orgel scheuren en jammeren dat het een lieve lust is terwijl als je de ogen sluit … je een moment denkt dat niemand minder dan Jon Lord de partijen voor zijn rekening neemt. Het energieke slagwerk van Steven (Kelly) samen met de dreunende, pompende bas van Jon doen de rest en toveren de zaal om tot een groovende, headbangende massa die er bij momenten het dak net niet er af krijgt. Dit is straffe kost! Dit is er boenk op! Of zoals hun slogan klinkt … “Don’t fuck with the Truck!” Volgend jaar vieren ze hun tiende verjaardag en naar mijn persoonlijke mening zouden ze zeker niet misstaan op een festival zoals Dessertfest.

Setlist : DTMHTL / Denim Danger / True Rocker / Undone / Evolution / Devil Don’t Care / She’s A Witch / Lion / Thundertruck / Sweet Mountain River.

Veni, vidi, vici … zo zou je Black Stone Cherry kunnen omschrijven na hun verpletterende show in de Trix. Deze uit Edmonton, Kentucky afkomstige Southern hard rock formatie is hot!! Opgericht in 2001 brengen ze met de regelmaat van de klok nieuw werk uit waarbij de mosterd duidelijk gehaald werd bij rock & blues bands zoals Cream, Led Zeppelin, The Faces, The Allman Brothers Band & Muddy Waters. Dit voorjaar kwamen ze op de proppen met ‘Family Tree’, een dijk van een plaat, die nu via de Europese tour gepromoot wordt. Waar ze In de loop der jaren de stage gedeeld hebben met superstars als daar zijn Lynyrd Skynyrd, ZZ Top en Bad Company en na ettelijke doortochten op Graspop, komen ze nu de stage op stelten zetten met hun zompige vettige Southern blues rock in een nagenoeg uitverkochte Trix. Dit is een echte live band die verdomd goed weet hoe je een zaal inpakt. Band en publiek zijn in de beste stemming, de setlist bestaat uit achttien nummers welke met een ongelooflijke energie en vakmanschap gebracht worden. De gitarist van dienst, Ben Wells, staat geen seconde stil, rennend over de bühne, de gekste capriolen makend maar ter gelijke tijd de meest fantastische solo’s spuiend uit zijn sixstring. John (Lawhon) vertoefd wat meer in de schaduw bij al dit geweld maar brengt niet te min een bass performance om “U” tegen te zeggen. Deze keer geen moshpits … geen crowdsurfing … wel vertederende momenten …zanger / gitarist Chris (Robertson) speelt daar mooi op in door aan het publiek te vragen of ze hun “dance shoes” hebben mee gebracht. Ietsje later maant hij het publiek aan plaats te maken voor enkele mensen die spontaan aan het dansen zijn geslagen zowat halverwege de zaal … wat volgt is een heuse “dancepit” … zalig om zien!!! Drumsolo’s zijn echt niet meer van deze tijd maar … holala!!! Wat deze jonge man laat zien en horen van achter zijn drum stel was zonder meer indrukwekkend! Een imposante John Fred (Young) geselt zijn vellen met zoveel kracht en kunde dat het geen seconde gaat vervelen, niet te lang, niet te kort en het publiek bedankte aan het eind met een oorverdovend applaus. Dat hij ook zeer subliem te werk kan gaan, bewijst het adembenemend mooi gebrachte ‘Hoochie Coochie Man’ waarbij John Fred met de ene hand de mondharmonica bespeelt en met de andere hand drumt, hier is ook voor gitarist / zanger Chris een hoofdrol weg gelegd met pakkende vocals en oorstrelende solo’s. Voeg daaraan toe dat bij enkele nummers spontaan gejamd wordt waardoor alles zo mogelijk nog aanstekelijker werkt. Stilstaan is uit den boze, het publiek gaat uit de bol en deze keer gaat het dak er wel af … dit is genieten van de eerste noot tot de laatste en voor wie zich mocht afvragen of deze verplaatsing wel de moeite loonde: honderd procent zeker weten! Dit is absolute topklasse, misschien wel het beste van wat er dezer dagen te zien is in dit genre. Long live Black Stone Cherry!!!

Setlist : Bad Habit / Like I Roll / Cheaper (jam) / Blind Man / Burnin’ / Mary Jane / Can’t Ya See-Blood / Southern Fried / Ain’t Nobody (jam) / TMFS / Soul Creek / Drum Solo / Peace Is Free / Hoochie Coochie Man / Lonely Train / Boom Boom / White Trash / Family Tree

Met dank aan Lauren Schuller (Mascot Records).

Tekst : Livine Dereuck.

Foto’s : Marc Callens.