Sommige dingen kan je onmogelijk voorspellen. Des te beter eigenlijk. Dat maakt muziek nu net zo interessant. Wie had tien of twintig jaar geleden durven voorspellen dat La Muerte op een dag terug hot zou zijn? Het laatste album dateert van 1994! En sinds hun reïncarnatie gaat het gestaag vooruit. Drie jaar geleden brachten ze een live album uit en sindsdien bracht label Mottow Soundz drie singles / ep’s uit: ‘Murder Machine’, ‘Headhunter’ en ‘L.S.D. For The Holy Man’. Nu is het dus tijd voor album nummer vijf. Misschien toch nog even de geschiedenis induiken, want La Muerte schreef indertijd muziekgeschiedenis. Marc Desmare gooide destijds in 1984 het roer over een andere boeg na het opdoeken van Marine, ook al zo’n toonaangevende new wave band uit Brussel. La Muerte dook op een donkere dag uit het niets op het TV scherm van een of ander muziekprogramma. Het nummer ‘Wild Thing’ werd aangekondigd door Bart Peeters en wat er daarna gebeurde grensde voor de gemiddeld tiener uit die tijd aan het onwaarschijnlijke. Nooit eerder werd er muziek gespeeld die dermate de pijngrens benaderde en de razernij evenaarde als toen. Het leek of de TV elk moment zou imploderen. ‘Wild Thing’ belichaamde toen wat iedere tiener min of meer voelde, de frustratie van nog niet mee te tellen in de maatschappij, maar anderzijds de grens van het kind zijn ruim overschreden, m.a.w. de generatiekloof maximaal uitgediept. ‘Wild Thing’ was een mijlpaal en het mini-album waar de track uit voortkwam, ‘The Surrealist Mystery’, was een bijbel. De vijf nummers op de ep bleken genadeloze voltreffers te zijn. Het vervolg ‘And The Mystery Goes On’ was al iets minder extreem en gaf aan in welke richting de band uitging. Eerste album ‘Every Soul By Sin Oppressed’ was een leuk album, maar niet veel meer. Stilaan begon de ster van La Muerte even snel te dalen als ze gerezen was. De daaropvolgende albums waren enkel weggelegd voor de echte fans, verre van slecht , maar niet toonaangevend. In 1994 werd in schoonheid geëindigd met het excellente ‘Raw’ album, die nog één keer de ster van La Muerte deed schitteren. Enkele zeldzame momenten niet nagelaten, was het verhaal daarna uit, tot in 2015 de ex-leden besloten er een vervolg aan te breien. La Muerte toerde de laatste jaren vrij regelmatig en leverde innemende shows af. Nu is er dus het titelloze comeback album dat genadeloos opent met ‘Crash Baby Crash’. ‘I Was A wreck’ en ‘Gun In My Hand’ sluiten perfect aan op het openingsnummer. La Muerte klinkt opvallend hedendaags én origineel. ‘Suis-Je Un Animal’ is een bluesier nummer zoals ze dat ook vroeger brachten, maar neemt gaandeweg toe in volume. Alles wat daarna volgt is eerste klasse noise rock. Dit is ongetwijfeld hun beste album. Alles klopt, de productie, de sound, de nummers. Knappe prestatie. La Muerte is erin geslaagd haar carrière extra glans bij te zetten en dit album moet hen in staat stellen om een nieuw publiek aan te spreken. Hun aantreden op Graspop is op dat vlak terecht en indicatief.

Frederik Blieck (90)

Mottow Soundz

Tracklist: 1. Crash Baby Crash 2. I Was A Wreck 3. Gun In My Hand 4. Suis-Je Un Animal 5. LSD For The Holy Man 6. Welcome Tomorrow 7. Darkened Dreams 8. King Kong – Godzilla 9. Lost 10. She Did It For Lust.